ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สนธนาธรรม ที่เขาเต่า ๑-๔ สิงหาคม ๒๕๓๗

คุณย่าสงวน เสียดาย "โอกาส" ที่คนอื่น ไม่ได้มาฟัง วันนี้

ท่านอาจารย์ ถึงเขาจะ "มีโอกาส" บางที เขาก็ไม่สนใจ แล้วแต่ บุคคล จริงๆ จนกว่าเขาจะ "เห็นประโยชน์" อย่างบางคน ที่เขาสนใจ "ธรรมะ" แต่ เขาไม่ได้สนใจ "สติปัฏฐาน" แสดงว่าเขา ยัง ไม่รู้ ว่า "สติปัฏฐาน" หมายถึง "สิ่งที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้" เขาไปสนุกสนานอยู่กับ "เรื่องราว" เช่น มี จิต เท่าไร มี เจตสิก เท่าไร ฯลฯ อย่างนั้น เป็นการเรียนทฤษฎีเรียนเป็น "เรื่องราว" หมายความว่าเขา ยังไม่อยาก รู้จัก "ตัวจริง" ทั้งๆ ที่ "ตัวจริง" กำลังปรากฏ.

คุณย่าสงวน ขณะนี้กำลังมี "โอกาส" ที่จะรู้จัก "ตัวจริง"

ท่านอาจารย์ ต้องเป็น "ปรมัตถธรรม" ค่ะ หมายความว่า "โอกาส" ที่จะได้รู้จัก "ตัวจริง" คือ รู้ "ลักษณะ" ของ "ปรมัตถธรรม" ที่กำลังปรากฏ เช่น ขณะที่กำลัง "เห็น" ก็รู้ "ลักษณะ" ของ "เห็น" ขณะนี้ และ ขณะที่กำลัง "นึกถึง" เรื่องราว จาก "สิ่งที่ปรากฏทางตา" ก็ รู้ ว่า มี "สภาพที่นึกถึง" ซึ่ง มี "ลักษณะ" ปรากฏ ให้ รู้ได้ จริงๆ ขณะนี้ และ รู้ ด้วยว่า เรื่องราว ซึ่ง ไม่มี "ลักษณะ" ที่ปรากฏ ให้ รู้ได้ จริงๆ นั้นล้วนมาจาก "สิ่งที่ปรากฏทางตา" ทั้งนั้น เป็นต้น

... ขออนุโมทนา ...

อยู่กับเรื่องราวทั้งวัน ... แม้แต่ในขณะนี้ ... ที่กำลังอ่าน

ขอบคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขณะที่กำลัง "นึกถึง" เรื่องราวจาก "สิ่งที่ปรากฏทางตา" ก็รู้ว่า มี "สภาพที่นึกถึง" ซึ่งมี "ลักษณะ" ปรากฏให้รู้ได้จริงๆ ขณะนี้

กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ค่ะ

สาธุ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ