คำว่าสาบานในพระไตรปิฎกใช้คำว่าสบถ มีตัวอย่างเรื่องนางเปรต

[เล่มที่ 49] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๒ - หน้าที่ 62

เปตวัตถุ

วิบากแห่งกรรม

ฯลฯ

พระเถระถามว่า :- เมื่อก่อน ท่านได้ทำกรรมชั่วอะไรไว้ด้วย กาย วาจา ใจ หรือท่านกินเนื้อบุตรทั้งหลาย เพราะวิบากแห่งกรรมอะไร. หญิงเปรตนั้นตอบว่า :- เมื่อก่อน หญิงร่วมสามีของดิฉันคนหนึ่ง มีครรภ์ ดิฉันคิดชั่วต่อเขา มีใจประทุษร้าย ได้ทำให้ครรภ์ ตกไป เขามีครรภ์ ๒ เดือนเท่านั้น ไหลออกเป็นโลหิต

ครั้งนั้น มารดาของเขาโกรธดิฉัน เชิญพวกญาติมาประชุมซักถาม ให้ดิฉันทำการสบถ และขู่เข็ญให้กลัว ดิฉันได้กล่าวคำสบถ และ มุสาวาทอย่างแรงว่า ถ้าดิฉันทำชั่วอย่างนี้ ขอให้ดิฉันกินเนื้อบุตรเถิด ดิฉันมีกายอันเปื้อนด้วยหนองและโลหิต กินเนื้อบุตรทั้งหลาย เพราะวิบากแห่งกรรม คือ การทำให้ครรภ์ตกและการพูดมุสา ทั้งสองนั้น

สาธุ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น