ลืมจุดประสงค์ของการศึกษาพระธรรมไม่ได้
โดย khampan.a  10 ก.พ. 2564
หัวข้อหมายเลข 33700

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๖๒]

ลืมจุดประสงค์ของการศึกษาพระธรรมไม่ได้


ความจริงประการหนึ่งคือ ผู้ที่รู้ตัวเองว่ามีกิเลสจึงศึกษาพระธรรม นี่ต่างกับผู้ที่ดีส่วนอื่นแต่ไม่ศึกษาพระธรรม เพราะเข้าใจว่าดีแล้ว เพราะฉะนั้นในชีวิตประจำวันจริงๆ แต่ละบุคคลจะพิจารณาได้ บางท่านมีอุปนิสัยที่สะสมมาดีเป็นทานุปนิสัย มีอุปนิสัยในการสละวัตถุเพื่อประโยชน์สุขของบุคคลอื่น มีสีลุปนิสัยสะสมมาในเรื่องของกายวาจาที่งามพร้อม แต่ว่าไม่ได้สะสมปัญญาที่จะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริง ส่วนผู้ใดที่สะสมในทางปัญญา ต้องการที่จะศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ก็ยังจะต้องเป็นผู้ตรงที่จะรู้ว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงเรื่องของการศึกษาพระธรรมไว้ ถ้าบุคคลใดศึกษาในลักษณะของจับงูพิษที่หางย่อมเป็นโทษ เพราะเหตุว่าไม่ได้ศึกษาเพื่อที่จะขัดเกลากิเลส

นี่เป็นความต่างกันของจุดประสงค์ของผู้ศึกษาว่าศึกษาเพื่ออะไร ถ้าศึกษาเพื่อขัดเกลากิเลส เริ่มจากการที่ค่อยๆ เข้าใจตัวเอง เพราะว่าธรรมเป็นเรื่องของตัวเองทั้งหมด ตั้งแต่ตื่นจนหลับตั้งแต่เกิดจนตาย พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง เป็นเรื่องของแต่ละบุคคลจริงๆ เรื่องของการเห็นแล้วก็ชอบใจไม่ชอบใจ เกิดการกระทำทางกาย ทางวาจาที่เป็นด้วยกุศลจิตบ้างอกุศลจิตบ้าง นี่ก็เป็นชีวิตประจำวัน เพราะฉะนั้นเมื่อได้ศึกษาพระธรรมแล้ว ก็ย่อมเป็นผู้ที่เข้าใจสภาพธรรมที่ตัวเองชัดเจนถูกต้อง ถ้าเป็นการศึกษาเพื่อที่จะขัดเกลากิเลส

เพราะฉะนั้นลืมจุดประสงค์ของการศึกษาพระธรรมไม่ได้เลย มิฉะนั้นแล้วการศึกษานั้นจะเป็นการศึกษาแบบจับงูพิษที่หาง และงูพิษนั้นก็จะกัด เพราะเหตุว่าเมื่อมีความรู้มากขึ้นก็มีความสำคัญตน มีความทะนงตน แต่ว่าไม่ได้น้อมที่จะเป็นผู้ที่ประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมด้วยการขัดเกลากิเลส


กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย



ความคิดเห็น 1    โดย chatchai.k  วันที่ 10 ก.พ. 2564

ขออนุโมทนาครับ


ความคิดเห็น 2    โดย เข้าใจ  วันที่ 11 ก.พ. 2564

กราบอนุโมทนาครับ