ผมรู้สึกว่า คำว่า "ถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง" นั้น มีนัยลึกซึ้งนัก จนผมไม่อาจเข้าใจ

ได้อย่างแท้จริง ทั้งยังไม่สามารถเข้าใจได้ถึงการมีอยู่ของพระรัตนตรัยด้วยครับ

ขอได้โปรดอนุเคราะห์ผมด้วยครับ

ด้วยความเคารพอย่างสูง

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 253

โลหิจจสูตร [๓๖๔] เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้ว โลหิจจพราหมณ์ได้กราบ

ทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ บุรุษผู้หนึ่งพึงฉวยผมบุรุษ

อีกผู้หนึ่ง ซึ่งกำลังจะตกไปสู่เหวคือนรกไว้ ฉุดขึ้นให้ยืนอยู่บนบกฉันใดข้าพระองค์กำลังจะตกไปสู่เหว คือ นรก พระโคดมผู้เจริญได้ยกขึ้นให้ยืนอยู่บนบก ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์ไพเราะยิ่งนัก จับใจยิ่งนัก เปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปในที่มืดด้วยคิดว่า คนมีจักษุจักเห็นรูปดังนี้ ฉันใด พระโคดมผู้เจริญก็ทรงประกาศพระธรรมโดยอเนกปริยาย ฉันนั้นเหมือนกันข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์ขอถึงพระโคดมผู้เจริญพร้อมทั้งพระธรรม

และพระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง ขอพระโคดมผู้เจริญโปรดจงทรงจำข้าพระองค์ว่าเป็น

อุบาสกผู้ถึงสรณะอย่างมอบกายถวายชีวิต ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเถิด.

........................................................................

ผู้ที่มีศรัทธาที่ได้สะสมมาแล้วในอดีต เมื่อได้มาฟังพระธรรม พิจารณาไตร่ตรอง

แล้วเข้าใจพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ขณะนั้นจะรู้สึก

ซาบซึ้ง ปีติ และเลื่ยมใสในพระปัญญาคุณ พระมหากรุณาคุณและพระบริสุทธิ

คุณ แม้พระพุทธองค์จะทรงปรินิพพานไปแล้ว แต่พระธรรมคำสอนยังอยู่ เป็น

ศาสดาแทนพระองค์ และมีพระอริยสงฆ์ตรัสรู้ตามมากมาย ดังนั้นการมีพระรัต-

นตรัยเป็นที่พึ่ง มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ ก็คือขณะที่มีความเข้าใจธรรม ไม่ใช่

ขณะที่เพียงท่อง หรือพูดว่าขอถึงพระรัตนตรัยโดยไม่มีความเข้าใจ เพราะขณะ

ที่ไม่เข้าใจ จิตขณะนั้นไม่ใช่กุศล และจิตขณะนั้นก็ไม่มีความซาบซึ้ง เพราะ

ฉะนั้น ขณะที่ยิ่งฟังพระธรรมยิ่งเข้าใจ ก็จะมีความเลื่อมใส ย่อมรู้ว่าพระ-

รัตนตรัยอยู่ที่ไหน และจะมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งได้ก็ต้อง เริ่มจากการ

ฟังพระธรรมให่เข้าใจจริงๆ รู้ลักษณะของเห็น ได้ยิน... และคิด ว่าเป็น

ธรรมไม่ใช่เรา ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคลตัวตน จนกว่าจะรู้ตามความเป็น

จริง เมื่อนั้นก็จะรู้ความเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า และเมื่ออบรม

เจริญปัญญาจนดับกิเลสได้หมดสิ้นไม่ต้องมาเกิดอีกต่อไป จึงชื่อว่ามีพระ

รัตนตรัยเป็นที่พึ่งสูงสุด

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านด้วยค่ะ...

มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เมื่อฟังพระธรรมเข้าใจ

ขอเชิญคลิกฟัง.. ขณะนี้กำลังอยู่ใกล้พระรัตนตรัยหรือไม่

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ความเสื่อมที่เลวร้าย ความเจริญที่เป็นยอด

" ความเสื่อมจากญาติ ยังนับว่าเป็นความเสื่อมเพียงเล็กน้อยดอก ภิกษุทั้งหลาย ความเสื่อมที่นับว่าเลวร้ายยิ่งกว่าความเสื่อมทั้งหลาย ก็คือ ความเสื่อมจาก ปัญญา"

" ความเจริญด้วยญาติ ยังนับว่าเป็นความเจริญเพียงเล็กน้อยดอก ภิกษุทั้งหลาย ความเจริญที่เรากล่าวว่าเป็นยอด คือความเจริญด้วยปัญญา. เพราะเหตุนั้นแล ท่านทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า เราจักเป็นผู้เจริญด้วย ปัญญาวุฑฒิ (ความเจริญด้วยปัญญา) ท่านทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้แล"

" ความเสื่อมจากโภคทรัพย์ ยังนับว่าเป็นความเสื่อมเพียงเล็กน้อยดอก ภิกษุทั้งหลาย ความเสื่อมที่นับว่าเลวร้ายยิ่งกว่าความเสื่อมทั้งหลาย ก็คือความเสื่อมจาก ปัญญา

" ความเจริญด้วยโภคทรัพย์ ยังนับว่าเป็นความเจริญเพียงเล็กน้อยดอก ภิกษุทั้งหลาย ความเจริญที่เรากล่าวว่าเป็นยอด คือความเจริญด้วย ปัญญา. เพราะเหตุนั้นแล ท่านทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า เราจักเป็นผู้เจริญด้วย ปัญญาวุฑฒิ (ความเจริญด้วยปัญญา) ท่านทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้แล"

" ความเสื่อมจากยศ ยังนับว่าเป็นความเสื่อมเพียงเล็กน้อยดอก ภิกษุทั้งหลาย ความเสื่อมที่นับว่าเลวร้ายยิ่งกว่าความเสื่อมทั้งหลาย คือความเสื่อมจาก ปัญญา"

" ความเจริญด้วยยศ ยังนับว่าเป็นความเจริญเพียงเล็กน้อยดอก ภิกษุทั้งหลาย ความเจริญที่เรากล่าวว่าเป็นยอด คือความเจริญด้วย ปัญญา เพราะเหตุนั้นแล ท่านทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า เราจักเป็นผู้เจริญด้วย ปัญญาวุฑฒิ (ความเจริญด้วยปัญญา) ท่านทั้งหลายพึงสำเหนียกอย่างนี้แล.

เอกนิบาต อังคุตตรนิกาย ๒๐/๑๗,๑๘

ปล. ข้อความนี้ไม่เกีี่ยวกับหัวกระทู้ แต่ยกมาให้กำลังใจสำหรับผู้ที่ถูกภัยให้ความพินาศ

แล้วต้องการ ธรรมะ เป็นที่พึ่งอันยิ่ง - เพื่อให้ใจนั้นได้ มี พุทโธ ธมโม สังโฆ