ถ. ตามปริยัติที่เรียนมาท่านกล่าวว่า ปัญจานันตริยกรรมนี้ เป็นกรรมที่หนักมาก เพราะฉะนั้น เวลาที่จะตาย จวนจะตายจริงๆ กรรมหนักนี้จะต้องมาปรากฏเป็นอารมณ์ให้แก่จิตในขณะนั้น ทำไมจึงเป็นของแน่นอน ถ้าธรรมทั้งหลายเป็นของไม่แน่นอน แต่ทำไมเรื่องนี้จึงเป็นของแน่นอน สงสัยครับ

สุ. เพราะความเป็นอนันตริยกรรม โดยสภาพที่กรรมอื่นไม่สามารถที่จะให้ผลก่อนอนันตริยกรรมได้ เป็นไปตามเหตุ ตามปัจจัย ถ้ากรรมนั้นไม่ใช่อนันตริยกรรมก็ไม่ให้ผลในชาติต่อไป แต่ถ้าเป็นอนันตริยกรรม ต้องให้ผลในชาติต่อไป

ไม่ใช่ว่าธรรมทั้งหลายไม่แน่นอนตามใจชอบ หรือว่าแน่นอนตามใจชอบ สภาพธรรมทั้งหลายย่อมเป็นไปตามเหตุตามควรแก่ปัจจัยของสภาพธรรมนั้นๆ อนันตริยกรรมเป็นกรรมหนักที่จะต้องให้ผลก่อนกรรมอื่น คือ ให้ผลที่จะปฏิสนธิในชาติต่อไป เพราะฉะนั้น ไม่ใช่เรื่องที่ผู้หนึ่งผู้ใดจะเลือกได้ว่า ขออย่าให้อนันตริยกรรมให้ผลที่จะปฏิสนธิในชาติต่อไปเลย อนันตริยกรรมทำให้บุคคลนั้นไม่สามารถที่จะรู้แจ้งอริยสัจธรรมเป็นพระโสดาบันบุคคลได้ เพราะเหตุว่าเป็นกรรมที่จะต้องให้ผลในชาติต่อไป เพราะฉะนั้น เวลาจุติ อนันตริยกรรมนั่นเองที่จะทำให้ปฏิสนธิในอบายภูมิในชาติต่อไป

ชีวิตแต่ละคนที่เลือกไม่ได้เลยว่า ท่านจะได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ ได้สรรเสริญ นินทา หรือว่าสุขทุกข์อย่างไร แต่ท่านควรที่จะเป็นผู้ที่มีปกติเจริญสติ

ที่มา และ อ่านเพิ่มเติม ...

แนวทางเจริญวิปัสสนา ตอนที่ 204