ได้อ่านเรื่อง มโนกรรมไม่ใช่แค่เพียงคิดไว้ในใจ ของท่านอาจารย์ มีคำถามครับ

จากอรรถกถา ..พยาบาทนั้นมีองค์ ๒ คือ ๑. ปรสตฺโต - สัตว์อื่น,๒. ตสฺส วินาสจินฺตา - คิดความพินาศแก่สัตว์อื่นนั้น. เมื่อความโกรธในสัตว์อื่น แม้เกิดขึ้นแล้ว กรรมบถก็ยังไม่แตกก่อนตลอดเวลาที่ยังไม่คิดถึงความพินาศแก่สัตว์นั้นว่า ทำอย่างไรหนอ ผู้นี้จึงจะล่มจมพินาศไปเสียทีดังนี้

หมายความว่า

1..ถ้ายังโกรธแต่ยังไม่คิดถึงความพินาศแก่สัตว์ ถือว่ายังไม่ล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ข้อมโนกรรม (พยาบาท) ไช่ไหมครับ

2..ถ้าโกรธจนคิดถึงความพินาศแก่สัตว์ แต่การพินาศของสัตว์ไม่มี ก็ถือว่าล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ข้อมโนกรรม (พยาบาท) แล้วไช่ไหมครับ

3..จาก มโนกรรมไม่ใช่แค่เพียงคิดไว้ในใจ เหมือนผมตีความผิดไปหรือไม่ว่า ต้องมีการพินาศของสัตว์ หรือสัตว์นั้นตาย จึงถือว่าล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ ครับ

4..การล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ นั้น ทุกข้อ เป็นผลให้เกิดในอบายเท่านั้นไช่ไหมครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

1..ถ้ายังโกรธแต่ยังไม่คิดถึงความพินาศแก่สัตว์ ถือว่ายังไม่ล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ ข้อมโนกรรม (พยาบาท) ไช่ไหมครับ
เพียงคิดในใจ ยังไม่ล่วงเป็นมโนกรรมบถ

2..ถ้าโกรธจนคิดถึงความพินาศแก่สัตว์ แต่การพินาศของสัตว์ไม่มี ก็ถือว่าล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ ข้อมโนกรรม (พยาบาท) แล้วไช่ไหมครับ
ถ้าการพินาศของสัตว์ ไม่มี ก็ไม่ครบองค์ของมโนกรรมบถ

3..จาก มโนกรรมไม่ใช่แค่เพียงคิดไว้ในใจ เหมือนผมตีความผิดไปหรือไม่ว่า ต้องมีการพินาศของสัตว์ หรือสัตว์นั้นตาย จึงถือว่าล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ ครับ
ถูกต้องครับ มโนกรรมบถที่เป็นอกุศลกรรม นั้น ไม่ใช่เพียงคิดในใจ จะต้องมีการกระทำออกมาทางกายหรือทางวาจา ที่เป็นไปเพื่อการประทุษร้ายเบียดเบียนผู้อื่น

4..การล่วงอกุศลกรรมบถ ๑๐ นั้น ทุกข้อ เป็นผลให้เกิดในอบายเท่านั้นไช่ไหมครับ
เป็นเหตุให้เกิดในอบายภูมิ แล้วยังสามารถให้ผลหลังจากที่เกิดแล้วได้ด้วยครับ เมื่อเป็นเช่นนี้จะประมาทอกุศลไม่ได้เลย ครับ

... ยินดีในกุศลของคุณ ผู้มาใหม่ และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณอาจารย์มากครับ