ละความโกรธด้วยการเจริญเมตตา ลืมความโกรธนั้นเสีย แล้วระลึกถึง กัมมสกตาของตน และของผู้อื่น อย่างนี้ว่า “ท่านโกรธแล้ว จะทำอะไรเขาได้ จักอาจเพื่อยังคุณ อันมีศีล เป็นต้น ของเขาให้พินาศไป ได้หรือ เขามาด้วยกรรมของเขา เขาก็จักไปด้วยกรรมของเขา นั้นแหละ มิใช่หรือ”

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ