พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๔ - หน้าที่ 599

๓. โคธชาดก เขารักก็รักมั่ง เขาชังก็ชังตอบ

[๖๓๑] พึงอ่อนน้อมต่อผู้ที่อ่อนน้อมพึงคบผู้ที่เขาพอใจจะคบด้วย พึงทำกิจ แก่ผู้ที่ช่วยทำกิจ ไม่พึงทำความเจริญ ให้แก่ผู้ที่ใคร่ความเสื่อม
อนึ่ง ไม่พึงคบหาสมาคมกับผู้ที่เขาไม่พอใจจะคบหาสมาคมด้วย.

[๖๓๒] พึงละทิ้ง ผู้ที่เขาละทิ้ง ไม่พึงทำความสิเนหา ในผู้เลิกลากัน ไม่พึงสมาคม กับผู้มีจิตคิดออกห่าง นกรู้ว่าต้นไม้มีผลหมดแล้ว ย่อมบินไปสู่ต้นอื่นที่เต็มไปด้วยผล ฉันใด คนก็ฉันนั้น รู้ว่าเขาหมดความอาลัยแล้ว ก็ควรจะเลือกหาคนอื่นที่เขาสมัครรักใคร่ เพราะว่าโลกกว้างใหญ่พอ.

ยินดีในกุศลจิตค่ะ