๑. คำว่ามานะละมานะ โลภะละโลภะ ได้ยินจากสถานีวิทยุอื่น อธิบายว่าโลภะน้อยละโลภะมาก โดยให้เหตุผลว่า อกุศล เป็นปัจจัยให้เกิดกุศล ขอเรียนถามว่า คำอธิบายดังกล่าว เป็นความเข้าใจที่ถูกต้องหรือไม่

๒. ได้ยินท่าน อ.สุจินต์ฯ แสดงธรรมบ่อยๆ ว่า โลภะเป็นเครื่องกั้นการเจริญสติปัฎฐาน ขอเรียนถามเหตุผลหรือที่มาในทางพระอภิธรรมหรือพระสูตร ไม่เข้าใจครับ ขอได้โปรดอธิบายให้ทราบด้วย ครับ

ขอบพระคุณมากครับ

คำว่า อาศัยมานะละมานะ อาศัยโลภะละโลภะ ในอรรถกถาภิกขุนีสูตรอธิบายว่า อาศัยมานะหรือตัณหาในปัจจุบันละมานะหรือตัณหาในกาลก่อน โดยมานะสำตัญตนว่า เขาบรรลุได้ทำไมเราจะบรรลุไม่ได้

ขอเชิญอ่านคำอธิบายจากอรรถกถา ดังนี้

เชิญคลิกอ่าน...

อาศัยมานะใดละมานะนั้นได้ [ภิกขุนีสูตร]

ตัณหา มานะ ทิฏฐิ เป็นธรรมเครื่องเนิ่นช้า ยิ่งอยาก ยิ่งไกลค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะขอความกรุณาอธิบายข้อความบทนี้เพิ่มเติมด้วยค่ะ ดิฉันเข้าใจว่า การอ่านข้อความใดโดยไม่พิจารณาและเข้าใจให้ถ่องแท้ถูกต้อง เป็นที่มาของการบอกกล่าวผิด อธิบายผิด หรือข้ามส่วนที่สำคัญไป ก็เป็นเหตุให้เข้าใจกันผิดได้ ดังที่มักมีผู้จัดรายการกระทำอยู่บ่อยๆ ในสถานีวิทยุหลายรายการ หลายสถานี

ขอบพระคุณมากค่ะ

ขอเชิญอ่านจากอรรถกถาเพิ่มเติมประกอบความเข้าใจ

เชิญคลิกอ่าน...

ควรละความใคร่แม้ในมานะ [อรรถกถาภิกขุนีสูตร]

ขอบพระคุณมากค่ะ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ