ทานที่มีผลมาก มีความหมายว่าอย่างไรครับ? ท่านมุ่งหมายถึงอะไร

หมายถึงทานที่ทำด้วยจิตที่มีกำลัง คือศรัทธา สติ ปัญญา และกุศลธรรมอื่นๆ มากหรือผู้รับเป็นผู้มีศีลมาก (ถ้าเพราะเหตุที่ผู้รับเป็นผู้มีศีลมาก จะเรียกว่าเป็นทานที่มีผลมากเพราะเหตุใด) หรือ ผู้รับเมื่อรับไปแล้วจะทำประโยชน์ให้เกิดขึ้นอีกมาก หรือ อื่นๆ ครับ เพราะว่าผลจะมากหรือน้อย จะมีผลดีหรือไม่ดีอยู่ที่เจตนาของผู้ให้ไม่ใช่หรือครับ

ในพระไตรปิฎกพระพุทธองค์ทรงแสดงการให้ทานที่มีผลมากขึ้นอยู่ที่องค์ประกอบหลายประการ คือ ผู้ให้ ผู้รับ วัตถุได้มาโดยธรรม และเจตนา ถ้าผู้ให้มีคุณธรรมคือมีศีล เป็นต้น ผู้รับมีคุณธรรม วัตถุได้มาโดยธรรม เจตนาที่ให้มีกำลังทั้ง ๓ กาลคือ ก่อนให้ กำลังให้ และหลังให้ ถ้ามีองค์ประกอบทั้งหมดนี้ ทานย่อมมีผลมากขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่

ความบริสุทธิ์แห่งทักษิณา ๔ อย่าง [ทักขิณาวิภังคสูตร ที่ ๑๒]

อานิสงส์ของทานสูงสุดคือเกิดเป็น พรหม...ใช่ไหมคะเชิญคลิกอ่าน..

ผลของทานที่ทำให้แป็นพรหม [ทานสูตร] เหตุและผลแห่งการให้ทาน [ทานสูตรที่ ] ให้ทานที่ให้แล้วมีผลมาก [ทานสูตร]

ขออนุโมทนาค่ะ

อานิสงส์ของทานสูงสุดคือเกิดเป็น พรหม...ใช่ไหมคะเชิญคลิกอ่าน..

ผลของทานที่ทำให้แป็นพรหม [ทานสูตร] เหตุและผลแห่งการให้ทาน [ทานสูตรที่ ] ให้ทานที่ให้แล้วมีผลมาก [ทานสูตร]

การเกิดเป็นพรหม.......เป็นผลของ มหัคคตกุศลไม่ใช่หรือค่ะ?

ขอทราบความเห็นจากท่านวิทยากรด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อ้างอิงจาก : หัวข้อ 12557 ความคิดเห็นที่ 4 โดย ไตรสรณคมน์

อ้างอิงจาก : หัวข้อ 12557 ความคิดเห็นที่ 2 โดย JANYAPINPARD

อานิสงส์ของทานสูงสุดคือเกิดเป็น พรหม...ใช่ไหมคะเชิญคลิกอ่าน..

ผลของทานที่ทำให้แป็นพรหม [ทานสูตร] เหตุและผลแห่งการให้ทาน [ทานสูตรที่ ] ให้ทานที่ให้แล้วมีผลมาก [ทานสูตร]

การเกิดเป็นพรหม.......เป็นผลของ มหัคคตกุศลไม่ใช่หรือค่ะ?

ขอทราบความเห็นจากท่านวิทยากรด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ผมไม่ใช่วิทยากร แต่ขออนุญาตแสดงความเห็น ว่า

1.การเกิดเป็นพรหมเป็นผลของ มหัคคตกุศล

2.ตามลิงค์ ที่อ้างถึงนี้ กล่าวถึงการให้ทานด้วยจิตที่ประณีตยิ่งๆ ขึ้นไป

โดยในชั้นที่ ทานส่งผลให้เป็นพระพรหมนั้น มีข้อความว่า

..............................

ไม่ได้ให้ทานด้วยคิดว่า

เมื่อเราให้ทานนี้ จิตจะเลื่อมใส จะเกิดความปลื้มใจและโสมนัส

แต่ให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิต

เขาให้ทานเช่นนั้นแล้ว เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชั้นพรหม

.............................

ผมเข้าใจว่า จิตที่การให้ทานนั้นปรุงแต่ง อย่างน้อยต้องเป็นไปเพื่อ มหัคตตจิต

(และนัยย อื่นๆ อาจหมายรวม โลกุตตรจิต ด้วย)

ขออนุโมทนาครับ

เรียนความเห็นที่ ๔ เสริมความเห็นที่ ๕

ในอรรถกถาทานสูตรแก้ไว้ดังนี้ ...บทว่า พฺรหฺมกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ ความว่าเขาไม่อาจเกิดขึ้นในภูมินั้นได้ด้วยทาน ก็เพราะเหตุที่ทานนั้น เป็นเครื่องประดับจิตอันประกอบด้วยสมถะและวิปัสสนา ฉะนั้น เขาจึงทำฌานและอริยมรรคให้บังเกิด ด้วยจิตอันประดับด้วยทานนั้นแล้วย่อมเกิดขึ้นในภูมินั้นด้วยฌาน....

ขอขอบคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอน้อมแด่พระรัตนตรัย

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 9 พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทานมิใช่จักมีผลมาก ด้วยการถึง

พร้อมแห่งไทยธรรมอย่างเดียว ที่แท้ ทานจักมีผลมาก ก็ด้วยความถึงพร้อมแห่งจิต

ที่เลื่อมใส และด้วยความถึงพร้อมแห่งเขต [ทักขิไณยบุคคล ] อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ถ้าบุคคลพึงรู้ผลแห่งการให้ทานเหมือนอย่างเรารู้ บุคคลจะไม่

ให้ทานก่อนบริโภคไม่มี บุคคลที่ให้ทานไม่ได้ เพราะความตระหนี่และความประมาทค่ะ

ขอบคุณครับ :)