ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
รู้จักพระพุทธเจ้าไหม? โดยมากเราจะพูดคำที่เราไม่รู้และไม่เข้าใจแต่คิดว่าเราเข้าใจ จนกว่าจะพบพระพุทธเจ้า
ดีไม่พอ ... ต้องดีแค่ไหนถึงจะพอ? เดี๋ยวนี้ดีหรือเปล่า? พอที่รู้จนหมดสิ้นไม่สงสัยในสิ่งที่กำลังมี เข้าใจสิ่งที่ปรากฏดีไหม? เข้าใจนิดเดียวพอไหม ... ดีกว่านี้ได้ไหม?? เดี๋ยวนี้ไม่รู้อะไร ... รู้ดีกว่าไม่รู้!!! ดีกว่านี้คือเข้าใจเดี๋ยวนี้ถูกต้องตรงตามความเป็นจริง
ห้ามความคิดนี่ห้ามไม่ได้เลย คิดไปเถอะ ... ไม่มีทางที่จะรู้เลยว่า แท้ที่จริงอะไรจะเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นทั้งหมดที่ฟังเพื่อให้ถึงความเข้าใจที่มั่นคงว่าไม่ใช่เราและไม่มีเรา แค่สองอย่างนี้จริงไหม? ค่อยๆ ตามความจริงไปเรื่อยๆ ว่ามีเราหรือเปล่า ... ถ้าไม่มีเราแล้วมีอะไร??
"ไม่มีเรา" ... ทำไมถึงพูดอย่างนี้ เพราะที่เคยเป็นเรานี่เป็นอะไร? จึงได้ว่าไม่ใช่เรา เป็นคนที่เริ่มจะไตร่ตรอง มีเหตุผล เพื่อที่จะรู้ความจริง มีผู้ที่ตรัสรู้และทรงแสดงแต่ละคำ ... ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น จึงใช้คำว่า "ตรัสรู้" สิ่งที่มีที่ทุกคนไม่สามารถจะรู้ได้ เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นก็ไม่ได้ ธรรมะเป็นสิ่งที่มีจริงอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น
พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ธรรมะ แล้วใครจะรู้ล่ะว่าเดี๋ยวนี้เป็นธรรมะ และความจริงก็เป็นธรรมะที่ไม่มีใครรู้จนกว่าจะมีโอกาสในสังสารวัฏฏ์ได้ยินได้ฟัง ... บุญมหาศาลที่เริ่มจะมีความรู้ในสิ่งที่ไม่สามารถจะรู้ความจริงได้ เพราะลึกซึ้งอย่างยิ่ง ถ้าไม่ลึกซึ้งก็รู้ง่ายๆ เลย พูดคำไหนก็รู้ ฟังเองและพิสูจน์ว่าจริงไหม? ต้องเป็นการไตร่ตรอง ไม่ใช่เขาว่าอะไร ... ตามเลย ... ขาดการไตร่ตรอง ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครแต่ตามแล้วและเชื่อเลย แต่พระพุทธเจ้าให้เป็นความเข้าใจ ก่อนเข้าใจได้ต้องคิด ต้องไตร่ตรอง
เชิญชม
"สนทนาธรรม ที่บ้านซ.พัฒนเวศม์" วันอังคาร ที่ ๒๖ ธ.ค. ๖๖
🔴 www.youtube.com/watch?v=StcbQgTJQu0
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ
เราเรียนเพื่อถึงตรงนี้ หรือเราเรียนเพื่อไกล ไกลออกไปจากตรงนี้
ต้องเข้าใจธรรมะให้ชัดเจน สิ่งนั้นมีจริงๆ ไม่ใช่อย่างอื่น ต้องเป็นเฉพาะสิ่งนั้นที่เปลี่ยนไม่ได้ เช่นเห็นต้องเห็นจริงๆ แล้วใครรู้บ้างว่าเห็นต้องเกิดและต้องมีปัจจัยให้เกิดด้วย เกิดแล้วก็หมดไป ... จริงไหม??
ค่อยๆ ปลูกฝังความมั่นคงในสัจธรรมเป็นสัจจบารมี ไม่ใช่ใครจะรู้ง่ายต้องเริ่มตั้งแต่ฟัง ไตร่ตรอง และรู้คุณ รู้ประโยชน์ว่าเพราะไม่รู้จึงเต็มไปด้วยเห็นความเห็นแก่ตัวตลอดเวลา
ถ้าไม่ฟังจะไม่รู้อะไรเลย ฟังไปเพื่อเป็นปัญญาบารมี จริงอย่างนี้ก็ต้องรู้ได้ เพราะมีผู้ทรงตรัสรู้และทรงแสดงหนทางให้ประจักษ์แจ้ง เมื่อมีหนทางประจักษ์แจ้งแล้วเราจะละโอกาสหรือ?? เราจะอยู่อย่างไม่รู้ต่อไปหรือในเมื่อวันหนึ่งสามารถจะรู้ความจริงอย่างนี้ได้ ... ทีละเล็กทีละน้อยจนกว่าจะมั่นคง!!!
ถ้าไม่มีจิตรู้ สิ่งต่างๆ ปรากฏไม่ได้ แต่เราไม่เคยสนใจธาตุรู้ และคิดว่าแค่เรารู้ว่าจิตเป็นธาตุรู้ก็พอแล้ว
แนะนำหนังสือ ...
อินเดีย ... แดนพุทธภูมิ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในกุศลจิตครับ