วันนี้ข้าพเจ้านั่งรถไฟกำลังจะไปถึงบ้านธัมมะ ระหว่างทางมองไปที่หน้าต่าง รถขนหมูก็วิ่งแซงรถไฟขบวนข้าพเจ้าไป

กำลังจะไปไหน ! ข้าพเจ้าคิดในใจและคิดอะไรหลายๆ อย่าง เตือนใจข้าพเจ้าได้ดีจริงๆ

แล้วแต่ละท่านหละ..กำลังจะไปไหน ! และควรทำอะไรกันดี

ขออนุโมทนา

พระปัจฉิมวาจาดูก่อนภิกษุทั้งหลายบัดนี้

เราขอเตือนพวกเธอว่าสังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดาพวกเธอจงยังกิจทั้งปวงให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด

นี้เป็นพระปัจฉิมวาจาของพระตถาคต.


ขออนุโมทนา.

สัตว์โลกเป็นที่ดูผลของบุญและบาป ทุกๆ วัน เรากำลังจะไปแสวงหาปัญญาเพื่อออก

จากวัฏฏะ หรือกำลังจะไปแสวงหาความสนุกสนานเพลิดเพลินที่วนเวียนอยู่ในวัฏฏะคะ

ขณะนี้มีสภาพธรรมะกำลังเกิดขึ้นทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นธรรมและก็ไม่รู้ว่าธรรมไปแล้ว ไปแล้ว และดับไปอีกแล้วทุกขณะ พอผมได้อ่านก็เกิดความคิดขึ้นว่า เขากำลังจะพาหมูไปเพื่อเลี้ยง เพื่อขาย หรือ เพื่อฆ่ากันนะ และก็คิดไปอีกว่าคงจะน่าสงสาร กรรมของหมูจริงๆ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าขณะนี้เป็นธรรม ยิ่งไม่รู้ ธรรมก็ยิ่งไปแล้ว ไปแล้ว และก็ไปอีกแล้ว เพราะเหตุนี้ ควรเจริญสติปัฏฐาน ไม่ควรประมาท ควรเห็นโทษของความไม่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริงในขณะนี้ครับ

ไม่ทราบจริงๆ ว่ากำลังจะไปไหนหรือจะมีที่ไหนเป็นที่ไป

รู้แต่ว่ากำลังศึกษาพระธรรม และฟังธรรมอยู่ เพื่อการขัดเกลากิเลสอกุศล เพื่อสะสมเหตุ คือความเข้าใจถูกที่ๆ กำลังจะไป คงเป็นที่ๆ สมควรแล้ว ตามเหตุที่ได้สะสมไว้

* * * ขออนุโมทนาคุณ all-for-ละ และทุกความคิดเห็นค่ะ * * *
..

สัตว์โลกมี ๒ ทางเลือก คือ

๑. กำลังขันเกลียวเข้าไปในวัฏฏะให้แน่นขึ้นเรื่อยๆ หรือ

๒. กำลังคลายเกลียวเพื่อออกจากวัฏฏะ

สำหรับผู้มีชีวิตอยู่โดยไม่อบรมเจริญปัญญา คือ กำลังเดินไปในทางที่ ๑

สำหรับผู้มีชีวิตอยู่โดยการอบรมเจริญปัญญา คือ กำลังเดินไปในทางที่ ๒ ..

กำลังจะไปไหน...

ที่สุดแล้วทุกชีวิตก็ไม่พ้น "ความตาย"

ชีวิตนี้สั้นนัก ควรที่จะพิจารณาดำเนินชีวิตที่เป็นสาระ

ด้วยความไม่ประมาท

ขออนุโมทนาค่ะ
..

สาธุ

จากคนเกิดปีกุน

ไม่มีใครรู้ว่าความตายจะมาถึงเมื่อไหร่?

จึงควรอบรมเจริญกุศลทุกประการ อย่าประมาทแม้อกุศลเพียงเล็กน้อยเพราะจะสะสมเป็นเหตุปัจจัยให้กระทำอกุศลกรรมได้ และแม้กุศลเพียงเล็กน้อยก็อย่าละเลยที่จะกระทำ และในชีวิตประจำวันควรอบรมเจริญปัญญาให้รู้ลักษณะสภาพธรรมตามความเป็นจริงเนืองๆ บ่อยๆ ย่อมเป็นผู้ไม่ประมาทเมื่อวันนั้นมาถึง

ขออนุโมทนาค่ะ ..

บางขณะ นึกไม่ออกว่าจะไปไหน นั่งพักก่อนดีไหม

คิดแล้วเหนื่อย เหนื่อยนักพักก่อนเพื่อน

อย่าตั้งอยู่ในความประมาท ทุกคนมีสิทธิ์ ที่ได้เกิดใหม่เท่าเทียมกัน

สวรรค์ นรก เราก็เคยไปกันมาแล้ว

กุศลกรรม นำเกิด หมั่นเจริญในกุศลทุกประการ