[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

และ อรรถกถา

อนุโลมติกทุกปัฏฐาน

อตีตารัมมณติกสรณทุกะ

(๑๙. อตีตารัมมณติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ 944/1096

อรณบทปฏิจจวาระ 946/1097

อรณบทปัญหาวาระ 948/1097

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1096

อตีตารัมมณติกสรณทุกะ

(๑๙. อตีตารัมมณติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๔๔] ๑. สรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. สรณธรรมที่เป็นอนาคตารัมมณธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็นอนาคตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. สรณธรรมที่เป็นปัจจุปปันนารัมมณธรรม อาศัย สรณธรรมที่เป็นปัจจุปปันนารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๔๕] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1097

อรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๔๖] ๑. อรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อรณธรรมที่เป็นอนาคตารัมมณธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นอนาคตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. อรณธรรมที่เป็นปัจจุปปันนารัมมณธรรม อาศัย อรณธรรมที่เป็นปัจจุปปันนารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๔๗] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

อรณบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๔๘] ๑. อรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม เป็นปัจจัยแก่ อรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1098

๒. อรณธรรมที่เป็นอนาคตารัมมณธรรม เป็นปัจจัย แก่อรณธรรมที่เป็นอนาคตารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

๓. อรณธรรมที่เป็นปัจจุปปันนารัมมณธรรม เป็น ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นปัจจุปปันนารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของ เหตุปัจจัย

๒. อารัมมณปัจจัย

[๙๔๙] ๑. อรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม เป็นปัจจัยแก่ อรณธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

ฯลฯ

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๕๐] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.

แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

อตีตารัมมณติกสรณทุกะ จบ