พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 113

ข้อความบางตอนจาก....

อายาจนสูตร

สหัมบดีพรหม ได้กราบทูลดังนี้แล้ว ครั้นแล้วได้กราบทูลเป็นนิคม

คาถาอีกว่า

เมื่อก่อนธรรมที่ไม่บริสุทธิ์ซึ่งศาสดา

ผู้มีมลทินทั้งหลายคิดแล้ว ปรากฏขึ้นใน

หมู่ชนชาวมคธ ขอพระองค์จงทรงเปิด-

ประตูอมตะเถิด ขอสัตว์ทั้งหลายจงฟัง

ธรรมซึ่งพระพุทธเจ้า ผู้ปราศจากมลทิน

ตรัสรู้แล้วเถิด ขอพระองค์ผู้มีพระปัญญา

ดี มีพระจักษุโดยรอบ ปราศจากความ

โศกแล้ว จงเสด็จขึ้นสู่ปราศาทอันสำเร็จ

ด้วยธรรม จงพิจารณาชุมชนผู้จมอยู่ใน

ความโศก ถูกชาติและชราครอบงำแล้ว

อุปมาเหมือนบุคคลผู้อยู่บนยอดภูเขา อัน

ล้วนด้วยศิลา จะพึงเห็นชุมชนโดยรอบ

ฉะนั้น.

ข้าแต่พระองค์ผู้แกล้วกล้า ผู้ทรง

ชนะสงความแล้ว ผู้ทรงนำพวก ผู้ไม่มีหนี้

ขอพระองค์จงเสด็จลุกขึ้นเถิด จงเสด็จ

เที่ยวไปในโลกเถิด ขอพระผู้มีพระภาคเจ้า

จงทรงแสดงธรรมเถิด ผู้รู้ทั่วถึงธรรมจักมี.

สาธุ

พระสัมพุทธเจ้า ทรงยังให้ธรรมจักรอันยอดเยี่ยมให้เป็นไปแล้ว

บัดนี้เป็นกาล เป็นโอกาสของพวกเราทั้งหลาย

พวกเราพึงลุกขึ้น พึงก้าวหน้า ในพระสัทธรรมเถิด

โอกาสอย่าได้ล่วงเลยพวกเราไปเปล่าเลย

ขออนุโมทนาค่ะ