คือหนูอยากอุทิศบุญให้หมู่ญาติที่ล่วงลับไปแล้ว แต่ที่สงสัยก็คือเปรตไม่อนุโมทนากับภิกษุทุศีล และถ้าเราให้ทานกับคนทั่วไปที่อาจล่วงศีลไปบ้าง ยังพอจะเป็นเนื้อนาบุญที่ดีที่ภูมิเปรตสามารถอนุโมทนาและพ้นจากทุกข์ได้ไหมคะ หรือจะต้องให้ทานกับผู้ที่ไม่ล่วงศีลเท่านั้น ภพภูมิเปรตถึงสามารถรับได้ ขอความกรุณาอาจารย์ด้วยค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ภิกษุผู้ทุศีล ถ้ายังไม่แก้ไข ยังไม่เห็นโทษโดยความเป็นโทษ ก็ยังเป็นผู้มีอาบัติติดตัว มีโทษติดตัวอยู่ จะเห็นได้จริงๆ ว่า พฤติกรรมที่ไม่เหมาะไม่ควร ไม่ว่าจะเป็นใครทำก็ตาม ย่อมไม่มีใครชื่นชมยินดีด้วยอย่างแน่นอน เปรตที่เห็นความไม่ดีของพระภิกษุ เห็นแล้วว่าภิกษุรูปนี้ประพฤติไม่ดีไม่เหมาะไม่ควร จะอนุโมทนาในทานของบุคคลที่ถวายให้กับพระภิกษุผู้ทุศีลหรือไม่? ย่อมไม่อนุโมทนาอย่างแน่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้ การทำบุญกับภิกษุทุศีล จึงไม่เป็นที่อนุโมทนายินดีของเปรต แต่สำหรับคฤหัสถ์แล้ว ไม่ใช่เพศบรรพชิต และเป็นธรรมดาของที่ผู้ที่ยังไม่ใช่พระโสดาบัน ก็ยังมีโอกาสล่วงศีล ๕ ได้ ซึ่งขณะที่ล่วงศีล ขณะที่ทำไม่ดี ก็เป็นที่แน่นอนว่า ย่อมไม่มีใครชื่นชมยินดีด้วยเป็นแน่ แต่ขณะอื่นมีไหม ที่เป็นขณะที่คุณความดีเกิดขึ้น เช่นฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม เป็นต้น เพราะคฤหัสถ์ไม่มีอาบัติ เหมือนอย่างเพศบรรพชิต การให้ทานกับคฤหัสถ์ ก็ยังเป็นที่ตั้งแห่งความยินดีอนุโมทนาของเปรตได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคฤหัสถ์ผู้นั้นเป็นผู้มีคุณธรรม มีปัญญา จนถึงความเป็นพระอริยบุคคล ก็ยิ่งเป็นที่ตั้งแห่งการชื่นชมยินดีเป็นอย่างยิ่ง และเมื่อกุศลจิตเกิดขึ้น ก็ย่อมเป็นเหตุที่ดี เมื่อเหตุที่ดีมีแล้วก็สามารถทำให้เกิดผลที่ดีต่อไปได้
สำหรับผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ เมื่อระลึกถึงผู้ที่ละจากโลกนี้ไปแล้ว แม้ว่าเราจะไม่สามารถทราบได้ว่าท่านผู้นั้นไปเกิด ณ ภพภูมิใด สิ่งที่ควรทำคือทำบุญแล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ และไม่ต้องกังวลใจว่าท่านผู้นั้นจะรู้ไหม จะเกิดกุศลจิตไหม ซึ่งไม่สามารถทราบได้ แต่กุศลของผู้กระทำ ย่อมไม่ไร้ผล ครับ
... ยินดีในกุศลของคุณปทุมและทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ยินดีในกุศลจิตครับ

กราบขอบพระคุณอาจารย์คำปั่นด้วยค่ะ และขอกราบอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน