หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๔๗]

มีเวลาไม่มาก

ทุกท่านมีเวลาไม่มาก เพราะเหตุว่า ส่วนใหญ่แล้ว ชีวิตของเราก็เป็นไปในเรื่องอื่น แต่ถ้าเทียบกับการที่จะได้มีโอกาสฟังพระธรรมและได้มีความเข้าใจในสิ่งที่ได้ยินได้ฟัง ก็จะรู้ได้ว่า ในสังสารวัฏฏ์ที่ยาวนานจนถึง ณ บัดนี้และต่อไป เวลาที่จะได้มีโอกาสฟังจริงๆ พิจารณาจริงๆ และเริ่มเข้าใจพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง ก็ไม่มากเลย เพราะฉะนั้น ก็เป็นโอกาสสำหรับพุทธบริษัทที่จะได้สนทนาธรรม เพราะว่า ในครั้งพุทธกาล ตอนที่มารทูลเชิญพระผู้มีพระภาคปรินิพพาน พระองค์ก็ตรัสว่า ตราบใดที่พุทธบริษัท ๔ ซึ่งก็หมายความถึงภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ยังไม่มีความรู้ความเข้าใจอย่างแตกฉานในพระธรรม ก็ยังไม่ปรินิพพาน ถึงแม้ว่าจะปรินิพพานไปแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของพุทธบริษัททั้ง ๔ แต่ว่า ณ บัดนี้ก็เหลือเพียง ๓ (ภิกษุ อุบาสก อุบาสิกา) ที่จะได้มีการสนทนา เพื่อที่จะรักษาพระธรรมที่ได้ทรงแสดงไว้ด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง มิฉะนั้น เราจะคิดถึงพระพุทธศาสนาตามความคิดความเข้าใจของเราเอง ต่างคนต่างคิด แต่ว่า ตามความเป็นจริง พระธรรมที่ทรงแสดง ทรงบำเพ็ญพระบารมี (คุณความดีที่จะทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส) ถึง ๔ อสงไขยแสนกัปป์ เพราะฉะนั้น การที่มีโอกาสได้ยินได้ฟังแต่ละคำที่ทรงแสดงในครั้งโน้น และได้จารึกสืบทอดมาจนถึงยุคนี้สมัยนี้ ก็เป็นสิ่งที่มีค่าสูงสุดในชีวิตแต่ละชาติที่จะบูชาพระคุณที่ได้ทรงบำเพ็ญพระบารมี ไม่ใช่เพื่อที่จะรู้แจ้งสภาพธรรมเพียงพระองค์เดียวแต่เพื่อที่จะให้บุคคลอื่นมีโอกาสได้เข้าใจธรรมด้วย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ