อกุศลจิตมีหลายระดับ อกุศลจิตบางประเภททำให้เกิดผลคือวิบาก อกุศลจิตบางประเภทเพียงสะสมเป็นอุปนิสัยปัจจัยในอนาคตเท่านั้น อกุศลจิตที่ไม่เป็นอกุศลกรรมบถ เช่นโลภะ ที่ยินดีพอใจในของของตน คือ ข้าวของเงินทองของใช้ โลภะแบบนี้ ไม่มีวิบาก เพียงสะสมเท่านั้น

คำว่าอภิชฌาเป็นชื่อหนึ่งของโลภะ และโลภะหรือความโลภ มีหลายระดับ ความโลภที่มีกำลังจนทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน เป็นอภิชฌาวิสมโลภะ เป็นอกุศลกรรมบถสามารถนำเกิดในอบายก็มี โลภะที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนแต่ไม่ถึงกรรมบถและไม่ถึงนำเกิดอบายก็มีโลภะที่ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนคือเพียงสะสมเป็นอุปนิสัยก็มี ฉะนั้น โลภะกับอภิชฌา ในบางแห่งมีความหมายเหมือนกันคือเป็นโลภะนั่นเองแต่มีกำลังกว่าโลภะธรรมดา

จิตเห็นเพียงเห็นไม่ใช่อกุศลจิตและไม่ใช่กุศลจิตด้วย จิตได้ยิน จิตได้กลิ่น จิตลิ้มรส จิตรู้สิ่งที่กระทบสัมผัส ก็ไม่ใช่กุศลและไม่ใช่อกุศลด้วย เป็นวิบากจิต แต่ในขณะที่เห็นแล้วชอบ ขณะที่ชอบนั้นเป็นโลภมูลจิต เป็นจิตที่มีกิเลสไม่ผ่องใส เป็นสภาพที่ติดข้องยินดีพอใจ ขณะนั้นเป็นอกุศลจิตขณะใดที่เห็นสิ่งทึ่ไม่น่าชอบใจแล้วไม่ชอบ ขณะที่ไม่ชอบนั้นเป็นโทสมูลจิต เป็นสภาพที่ขุ่นเคืองไม่พอใจ ขณะนั้นก็เป็นอกุศลจิค เมื่ออกุศลจิตเกิดบ่อยขึ้นสั่งสมมากขึ้นจนถึงขั้นที่มีกำลังก็อาจล่วงออกมาเป็นอกุศลกรรมบถได้