เหตุที่พระศาสนา ในพระวินัยกล่าวว่า พระพุทธเจ้าบางพระองค์ ทรงท้อพระทัยในการบอกธรรมโดยพิศดาร ไม่บัญญัติวินัยไว้ ฯ ที่ว่าท้อพระทัย ด้วยอาการใดเพราะ คงไม่ใช่อาการของอกุศลแน่นอน

ความท้อพระทัยไม่ใช่อกุศล ขอเชิญอ่านคำอธิบายจากอรรถกถาครับ
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่ ... พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมเพราะบริษัทมีมากหรือมีน้อยก็หาไม่

ธรรมที่พระพุทธองค์ ทรงตรัสรู้ละเอียดลึกซึ้ง ยากที่จะเห็นตาม ทวนกระแสกิเลสของชาวโลก แต่เมื่อพิจารณาก็ทรงทราบและเปรียบเหมือนบัว ๔ เหล่า ซึ่งสามารถสอนให้บรรลุตามได้ยังมีอยู่ ก็ทรงแสดงธรรมโปรดสัตว์โลกค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ทรงเคารพธรรม หนักในธรรม จึงแสดงธรรมด้วยความเพียรอุตสาหะเสมอกัน ไม่ว่าบริษัทจะมีจำนวนน้อยหรือมาก หรือเป็นคนจน หรือคนรวยก็ตามที ก็ทรงแสดงธรรมโดยเคารพ แต่ยุคของพระพุทธเจ้าแต่ละองค์นั้น สัตว์โลกมีกิเลสมากน้อยไม่เท่ากัน อย่างยุคนี้ ยุคที่สัตว์มีอายุน้อย สัตว์มีกิเลสมาก บุคคลที่มีกิเลสมาก ก็ต้องฟังมาก ดังนั้น พระพุทธเจ้าของเรา จึงต้องแสดงธรรมโดยพิสดาร คือโดยละเอียดนั่นเอง สัตว์โลกจึงจะเข้าใจและบรรลุได้ แต่สมัยพระพุทธเจ้าวิปัสสีนั้น สัตว์โลกมีกิเลสน้อย และมีปัญญามาก ซึ่งบุคคลเหล่านี้ ฟังสั้นๆ ก็บรรลุ ดังนั้น พระพุทธเจ้า จึงไม่ได้แสดงโดยละเอียด (พิสดาร) แต่ไม่ใช่พระองค์ทรงท้อพระทัย หรือมีความเพียรอุตสาหะน้อย แต่เพราะสัตว์โลก มีกิเลสน้อยและปัญญามากนั่นเองในยุคนั้น จึงไม่แสดงโดยละเอียด (พิสดาร) นั่นเองครับ

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

จะเป็นกาลสมบัติ ของพระพุทธเจ้าพระองค์ใด ล้วนทรงเป็นเนื้อนาบุญสูงสุดของโลกครับ

ขออนุโมทนา

ไม่มีใครเสมอเหมือนพระพุทธเจ้าได้เลยในพระกรุณาคุณค่ะขออนุโมทนา

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ