หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๗]

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้สอนให้โกรธ

ถ้าขาดบารมี (คุณความดีที่จะทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส) ๑๐ แล้ว ก็ไม่ถึงการที่จะละกิเลสตัวอย่าง ก็คือ เวลาได้ยินเรื่องราวที่ทำผิดไม่ถูกต้องแม้เป็นเรื่องที่ทำลายพระพุทธศาสนา ก็ไม่ใช่ว่าเราไปโกรธ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้ทรงแสดงว่าให้โกรธ แต่ว่าให้เข้าใจว่าขณะนั้นเป็นธรรม (สิ่งที่มีจริง) แล้วจะโกรธธรรมไหน โกรธตาหรือโกรธหูหรือโกรธจมูกหรือโกรธได้ยินหรือโกรธอะไร ไม่มีเขาเลย แต่มีอกุศลเป็นเหตุที่ทำให้เขากล่าวคำอย่างนั้นทำอย่างนั้น และการโกรธไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลยทั้งสิ้น ทั้งที่เขาคิดว่าเรากำลังทำลายประโยชน์ของเขาบ้างหรืออะไรบ้างก็ตามแต่ แต่ประโยชน์จริงๆ คือ การดับกิเลส ไม่ใช่ได้ทรัพย์สินเงินทองหรือทรัพย์สมบัติ เพราะว่า ชาติหน้าจะรู้ได้ไหม เพราะฉะนั้น จะได้ จะเสียอย่างไร ไม่ใช่ใครไปทำทั้งสิ้น แต่เพราะเหตุ คือ ความดี นำมาซึ่งสิ่งที่เป็นประโยชน์ และ สิ่งที่ไม่ดีทั้งหมดไม่ว่าจะเจ็บไข้ได้ป่วยทรัพย์สมบัติสูญหายหรืออะไรก็ตาม หรือการถูกกล่าวร้าย ก็เพราะเหตุที่ได้ทำไว้ในอดีต เพราะฉะนั้น ไม่มีใครทำร้ายจิตของเราได้ถ้าเรามีความเข้าใจที่ถูกต้อง เพราะว่า เป็นธรรม ทั้งหมด เพราะฉะนั้น บารมีสำหรับอบรมสำหรับเจริญขึ้นในทุกสถานการณ์

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนา อ.คำปั่นค่ะ