เป็นธรรมดาที่เราจะคาดหวัง และถูกคาดหวัง เมื่อไม่เป็นดั่งใจผู้อื่น เช่น กรณีผม ไม่ไปเรียนต่อ ตามที่คาดหวัง ก็ทำให้เกิดบทสนาที่ถูกรู้สึกกดดันและโน้มน้าวบ่อยๆ และคำอธิบายฝ่ายไม่ค่อยเป็นผล จนกระทั่งผู้ปกครองก็ผิดหวังจนเหมือนซึมๆ เพราะเราไม่เป็นดั่งในเขา เราเองก็เกิดไม่สบายใจตามมาอีก ต้องวางแผนให้ชัดเจนเพื่อบอกว่าเรานะเรียนต่อแล้วนะ ช่วงไหน ความสบายใจของผู้ปกครองจึงมี

อีกประเด็นหนึ่ง ก็เป็นชีวิตประจำวัน ที่เวลาพูดอะไรไป (เรื่องโลกๆ) ก็ถูกไม่ฟังบ้าง แย้งบ้าง แต่ก็พูดไปเพราะบทสนทนาจำเป็นต้องพูดถึงเรื่องๆ นั้น แต่ก็ถูกปฏิเสธบ่อยๆ ไม่ฟังที่เราพูด หรือ ตวัดบทสนทนาเป็นสิ่งที่อีกฝ่ายจะพูด เป็นต้น ทำให้คุยกันไม่รู้เรื่อง หากเราเป็นฝ่ายเงียบไปเสีย อีกฝ่ายก็ไม่สบายใจและคิดไปต่างๆ นาๆ ว่าเราเป็นอะไร เกิดงอนได้

เป็นชีวิตประจำวันจริงๆ ผมควรพิจารณาอย่างไรดีครับ รบกวนชี้แนะด้วยครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
แต่ละขณะผ่านไปหมดแล้ว ไม่กลับมาอีกเลย ธรรม ซึ่งเป็นสิ่งที่มีจริง นั้น เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ไม่ว่าจะคาดหวัง หรือ ไม่เป็นไปตามที่หวัง ผิดหวัง เสียใจ ทั้งหมด ก็คือ ธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปทั้งหมด ประการที่สำคัญ แต่ละคน เป็นแต่ละหนึ่ง หลากหลายตามการสะสม ซึ่งโดยธรรมดาของผู้ที่มากไปด้วยกิเลส นั้น อกุศลย่อมเกิดขึ้นเป็นไปมาก ไม่ว่าจะเป็นเรา หรือ บุคคลใดก็ตาม ความจริงเป็นอย่างนี้ ว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ก็ไม่มีสัตว์บุคคล ตัวตน ไม่มีเรา ไม่มีเขา มีแต่ธรรม เท่านั้น ถ้าเข้าใจธรรม ก็จะเบา ไม่หนักด้วยอกุศล ไม่ว่าบุคคลอื่นจะมีความประพฤติเป็นไปอย่างไร ก็เป็นเรื่องของบุคคลอื่น ถ้าเข้าใจธรรม เข้าใจการสะสมของแต่ละบุคคล ก็จะไม่เดือดร้อน และ มีความเป็นมิตร มีความหวังดี พร้อมที่จะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นเสมอ ปัญญาและคุณความดีทั้งหลายทั้งปวงนั้น ไม่ให้โทษแก่ใครเลย ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ

กราบขอบพระคุณมากค่ะ ได้ความรู้มากเลยที่เข้ามาอ่าน ชีวิตประจำวันจริงๆ ค่ะที่ต้องพบเจอ ความหลากหลายของธรรม