เพราะเรารู้เจตนาอยู่แล้วว่าคนที่ซื้อไปต้องใช้ทำร้ายคนแน่นอน แต่ก็ยังขายให้

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 376

๗. วณิชชสูตร

ว่าด้วยการค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ

[๑๗๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสกไม่พึงกระทำ ๕ ประการเป็นไฉน คือ

การค้าขายศัสตรา ๑

การค้าขายสัตว์ ๑

การค้าขายเนื้อสัตว์ ๑

การค้าขายน้ำเมา ๑

การค้าขายยาพิษ ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึงกระทำ.

บาปไม่บาปสำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญ มีเจตนาขาย ก็เป็นเจตนาที่ขาย ไม่ใช่เจตนาฆ่า จึงไม่ใช่ปาณาติบาต ไม่ใช่อกุศลกรรมบถ ส่วนหากมีเจตนาขายเพื่อเจตนาให้ไปฆ่าบุคคลนั้น ตกลงกับคนซื้อว่าให้ไปฆ่าคนนั้น ก็มีเจตนาฆ่า นี่แสดงถึงความละเอียดของจิต ว่าการกระทำเดียวกัน แต่เจตนาต่างกันก็ได้ เพราะฉะนั้น ในพระวินัย พระพุทธเจ้าจะตรัสถามพระภิกษุว่า เธอคิดอย่างไร อันเป็นการแสดงว่า เธอมีเจตนาอย่างไรนั่นเอง ถ้าไม่มีเจตนาฆ่า ก็ไม่ใช่เจตนาที่เป็นไปในปาณาติบาต การพิจารณาธรรมจึงต้องพิจารณาแต่ละขณะจิตและพิจารณาเจตนาเป็นสำคัญ ครับ

ขออนุโมทนา

กราบอนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การค้าอาวุธ เป็นอาชีพที่ไม่ควรประกอบ ถ้าได้น้อมประพฤติตามคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้ว จะไม่เป็นเหตุนำมาซึ่งความเดือดร้อนใจในภายหลังเลย ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...