ในสิกขาบทที่ว่าสังฆาทิเสสการพูดเกี้ยวหญิงยังไงพูดอย่างไรถึงไหนหรอครับถึงจะต้องอาบัติตัวนี้แล้วพูดอย่างไรจึงไม่เป็นอาบัติแล้วที่ว่าห้ามาสกมันอยู่ในคัมภีร์เล่มไหรหรอครับผมขอหลักฐานหน่อยนะครับขอความกรุณาหนอ่ยนะครับ

ขอเชิญคลิกอ่านสิกขาบทบางส่วนที่

สังฆาทิเสสที่ ๓ ภิกษุพูดเกี้ยวหญิง

ส่วนห้ามาสกอันเป็นที่ตั้งของอาบัติปาราชิกของพระภิกษุ มีอยู่ในพระไตรปิฎกปาราชิกสิกขาบทที่ ๒ ครับ

ที่เคยได้อ่านมา พระพุทธองค์ให้พูดได้ในเรื่องธรรมะ ส่วนการพูดคุยแบบชาวบ้านทั่วไป ให้นิ่งเสีย การทักทายพูดคุยควรแก่อัธยาสัยเท่านั้นเท่าที่จำเป็น ไม่ให้ระคนด้วยหมู่ เพื่อปลีกตนไปฝึกตน