จุดประสงค์ไม่ใช่เพื่อให้เรามีโทสะน้อย หรือว่าไม่ให้มีโลภะมาก หรืออะไรนะคะ แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็มีเหตุปัจจัยที่จะให้สภาพธรรมะนั้นเกิดขึ้นเป็นอย่างนั้น แต่ประโยชน์สำคัญที่สุด คือให้รู้ลักษณะ เพื่อจะไม่ยึดถือสภาพธรรมะนั้นว่าเป็นตัวตน มิฉะนั้นเราก็เป็นกุศลประเภทอื่นๆ อยู่เสมอ คือพยายามไม่ให้เกิดโลภะ พยายามไม่ให้เกิดโทสะ แต่ไม่สามารถที่จะเป็นไปได้ ตราบใดที่ยังไม่รู้ความจริงว่า ขณะนั้นไม่ใช่เรา

ขออนุโมทนาครับ