ดิฉันเปิด MP 3 ของมูลนิธิฯ ฟัง เรียกได้ว่าทุกวัน เวลาขับรถมาทำงานตอนเช้าและเวลาขับรถกลับบ้านตอนเย็น รวมถึงเวลาทำกิจวัตรประจำวันตอนตื่นนอน และก่อนเข้านอน แต่ว่า การรับรู้เนื้อความธรรมนั้น ไม่ได้ 100% เนื่องจากความคิดจะแวบไปแวบมาตลอด พอรู้สึกว่าคิดเรื่องอื่น ก็กลับมาตั้งใจฟังและก็แวบไปอีก ไม่ทราบว่าการฟังธรรมแบบนี้ จะเป็นบุญที่เราอุทิศกุศลในการฟังธรรมได้หรือไม่คะ

ขณะที่ตั้งใจฟังเพื่อความเข้าใจ เพียงขณะเล็กน้อยก็เป็นบุญใหญ่ยิ่งกว่าการให้ทาน กว่าการรักษาศีลเสียอีก เพราะบุญสำเร็จด้วยการฟังธรรมนั้น เป็นฝ่ายของกุศลขั้นภาวนา ดังนั้น ควรอย่างยิ่งครับที่จะฟังธรรม เข้าใจเล็กๆ น้อยๆ ก็ยังดีกว่าไม่ฟัง ไม่ควรปล่อยโอกาสอันมีค่ามหาศาลนี้ให้ผ่านไป เมื่อฟังเสร็จก็ควรอุทิศส่วนบุญให้แก่สรรพสัตว์ด้วย เพราะการอุทิศส่วนบุญเป็นบุญอีกประเภทหนึ่งครับ

สาธุ

การฟังธรรมก็เป็นปกติที่จะมีการ ได้ยินบ้างเห็นบ้าง คิดนึกบ้าง เป็นต้น เกิดสลับได้เป็นปกติของจิตที่เกิดดับสลับกันรวดเร็วอยู่ตลอดเวลาตามเหตุตามปัจจัย ซึ่งบังคับบัญชาไม่ได้.
แต่ขณะที่ฟัง แล้วเข้าใจถูกในสิ่งที่ได้ฟังจริงๆ แม้เล็กน้อยมีความสำคัญมากกว่าฟังแล้วรับรู้ทั้งหมด แต่ไม่เข้าใจ.

เสียงทั้งหลายมีอยู่มากมายแต่เสียงพระธรรมประเสริฐสุดก็เมื่อฟังแล้วเข้าใจสิ่งที่ได้ฟังจริงๆ เป็นปกติ ไม่เคร่งเครียด

ความเข้าใจถูก จะค่อยๆ สะสมมากขึ้นๆ

และความเข้าใจถูกนั้นเองจะทำกิจ เป็นเหตุปัจจัยให้เกิดปัญญาขั้นสูงขึ้นๆ ต่อไปค่ะ

ขออนุโมทนา

ดิฉันก็ฟังธรรมของอจ.สุจินต์จาก MP3 ทุกวันทั้งก่อนนอนด้วย โดยใช้หูฟังจากเครื่องเล่น เพราะกลัวเสียงรบกวนคนอื่น บางครั้งก็หลับคาหูฟัง ฟังใหม่ๆ ก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ก็ฟังมาตลอด จนปัจจุบันคิดว่าเข้าใจหลักธรรมคำสอนตามที่อจ.บรรยายให้ฟังมากขึ้น ตอนก่อนเคยคิดจะไปอยู่วัดเพื่อจะบวช แต่ตอนนี้คิดว่าจะใช้ชีวิตอยู่ตามปกติ คือทำงาน ถ้ามีเหตุปัจจัยให้ต้องบวชก็พร้อมที่จะบวชได้เช่นกัน

การฟังธรรมเป็นอุดมมงคล เป็นสิ่งที่หาฟังได้ยาก เพราะเสียงในโลกนี้มีเป็นพันๆ เสียง แต่เสียงแห่งพระธรรมเท่านั้นที่สามารถจะค่อยๆ เจริญความรู้ คือวิชชาค่ะ การเจริญกุศลบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นทาน ศีลหรือการฟังธรรม ก็อุทิศกุศลได้บ่อยๆ ดีค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ควรเข้าใจว่า กุศลและอกุศลเกิดขึ้นสลับกันอย่างรวดเร็ว ดังนั้นขณะที่ฟังธรรม ไม่ได้ หมายความว่าจะต้องเป็นกุศลตลอด ขณะที่ไม่เข้าใจ คิดไปในเรื่องอื่นก็เป็นอกุศล ขณะที่เข้าใจในสิ่งที่ฟังก็เป็นกุศล แต่ควรเข้าใจว่าเป็นธรรมดาอยู่แล้วที่คิดไปในเรื่องอื่นแล้วก็กลับมาฟังอีกครับ กุศลทุกประการควรเจริญ ไม่ประมาทในการเจริญกุศลทุกๆ ประการ ซึ่งกุศลในการฟังพระธรรมก็ควรอบรมเป็นไปเพื่ออบรมปัญญาและสามารถอุทิศส่วนกุศลอันเกิดจากบุญที่เกิดจากการฟังพระธรรมได้ครับ ข้อความในพระไตรปิฎก ที่เกี่ยวกับการอุทิศส่วนกุศลโดยเฉพาะธรรมทาน

คลิกที่..

เรื่อง ท้าวสักกเทวราช

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ยิ่งได้ฟัง ยิ่งมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ ครับ

ฟัง ฟัง ฟัง ครับ

ฟัง ฟัง ฟัง พระธรรมที่ท่านอาจารย์บรรยาย

ฟังและเข้าใจในสิ่งที่ได้ฟัง เกื้อกูล อย่างยิ่ง ในการพิจารณาระลึกรู้ สภาวธรรม อันหาความเป็นตัวตน สัตว์ บุคคลไม่ได้เลย ในชีวิตประจำวัน ในทุกๆ วัน ฟังเถอะ ครับ

...ฟัง..

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ยิ่งฟังยิ่งเห็นประโยชน์ของการฟัง เพราะจะยิ่งค่อยๆ เพิ่มความเข้าใจมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ ทีละเล็กละน้อย การตั้งใจฟัง ฟังด้วยดี เป็นการปฏิบัติธรรมแล้ว เป็นกุศล

อุทิศส่วนกุศลได้แน่นอนค่ะ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ -หน้าที่ ๔๗๐-๔๗๒ มหาวรรคที่ ๕ ๑. โสตานุคตสูตร ว่าด้วยอานิสงส์การฟังธรรม ๔ ประการ กล่าวถึงการฟังธรรมว่าฟังแล้วเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิ อ่านแล้วคิดเองว่า การฟังธรรมไม่ใช่ฟังไปเรื่อยๆ แต่ต้องฟังบ่อยๆ จนขึ้นใจและเข้าใจจึงจะเกิดประโยชน์ ใช่ไหมคะ

การฟังพระธรรมแล้วพิจารณาเข้าใจในสิ่งที่ได้ฟังจริงๆ โดยไม่ได้คิดเอาเองเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะเกื้อกูลให้เข้าใจในลักษณะของสภาพธรรมตรงตามความเป็นจริง ขณะฟังแล้วเข้าใจจริงๆ แม้เพียงเล็กน้อยก็เป็นบุญมากยิ่งกว่าการให้ทาน การรักษาศีล จึงอุทิศส่วนกุศลซึ่งเกิดจากการฟังพระธรรมได้ แม้ในชีวิตปัจจุบันขณะฟังพระธรรม จะคิดนึก หรือฟุ้งออกไปเรื่องอื่นก็เป็นเรื่องธรรมดาเพราะจิตสั่งสมอกุศลจิตมามากกว่า กุศลจิตในอดีตมานานแสนนานจึงเป็นปัจจัยให้อกุศลจิตเกิดมากกว่า จึงควรที่จะไม่ประมาทที่จะฟังพระธรรมให้เข้าใจเพื่ออบรมเจริญปัญญายิ่งๆ ขึ้นไป

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

อย่างน้อยที่สุด การที่ฟังก็ยังดีกว่าไม่ฟัง จะเข้าใจมากน้อยก็ตามแต่ปัญญาที่สะสมมาของแต่ละท่าน เมื่อปัญญาเริ่มสะสมมากขึ้น การใส่ใจในธรรมที่ได้ฟังก็ย่อมจะมีมากขึ้น อกุศลที่เกิดแทรกในขณะที่ฟังก็ย่อมน้อยลง แต่ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา ไม่มีใครเร่งรัดจัดแจงให้เกิดความเข้าใจในขณะที่ฟังโดยตลอดได้ ถ้าหากผู้ที่ฟังนั้น ยังเป็นผู้ที่มีกิเลส แต่ค่อยๆ สั่งสมความเป็นผู้ฟังที่ดี สั่งสมทรัพย์ คือสุตะ (การฟังพระธรรม) ต่อไปได้ หลังจากฟังแล้ว ก็อาจจะอุทิศสั้นๆ ว่า "ขออุทิศส่วนกุศลนี้แก่สรรพสัตว์" ครับ