[เล่มที่ 72] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 153
เถราปทาน
กิงกณิปุปผวรรคที่ ๕๐
โกรัณฑปุปผิยเถราปทานที่ ๓ (๔๙๓)
ว่าด้วยผลแห่งการบูชาบังสุกุล
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 72]
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 153
โกรัณฑปุปผิยเถราปทานที่ ๓ (๔๙๓)
ว่าด้วยผลแห่งการบูชาบังสุกุล
[๘๓] เมื่อก่อน เรากับบิดาและปู่ เป็น คนทำงานในป่า เลี้ยงชีพด้วยฆ่าปศุสัตว์ กุศลกรรมของเราไม่มี
พระผู้นำชั้นเยี่ยมของโลกพระนามว่า ติสสะ ผู้มีพระปัญญาจักษุ ทรงแสดงรอยพระบาท ๓ รอยไว้ใกล้ที่อยู่ของเรา ด้วยทรงพระอนุ- เคราะห์
เราเห็นรอยพระบาทของพระศาสดาพระนามว่า ติสสะ ที่ทรงเหยียบไว้ เป็นผู้ร่าเริง มีจิต บันเทิง ยังจิตให้เลื่อมใสในรอยพระบาท
เราเห็นต้นหงอนไก่งอกงามอยู่มีดอกบาน จึงเก็บใส่ผอบมาบูชารอยพระบาทอันประเสริฐ สุด
ด้วยกรรมที่ทำไว้ดีแล้วนั้น และด้วยการ ตั้งเจตน์จำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้ว ได้ไป สวรรค์ชั้นดาวดึงส์
เราเข้าถึงกำเนิดใดๆ คือเป็นเทวดาหรือ มนุษย์ในกำเนิดนั้นๆ เรามีผิวพรรณเหมือนดอก หงอนไก่ มีรัศมีซ่านออกจากตัว
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๙ ภาค ๑ - หน้า 154
ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด ในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชารอยพระพุทธบาท
เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... คำสอนของ พระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระโกรัณฑปุปผิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย ประการฉะนี้แล.
จบโกรัณฑปุปผิยเถราปทาน