ก่อนที่จะมาพบท่านอ.สุจินต์ ผมได้ศึกษาธรรมะจากครูอาจารย์หลายท่านที่สอนวิธีต่างๆ นานา เช่น การย่างหนอ การจับภาพพุทธรูปเป็นกสิณ การท่องพุทโธ การกำหนดลมหายใจ การทำจังหวะเคลื่อนไหว การดูจิต การจับภาพลูกแก้วเป็นกสิณ ฯลฯ

และเท่าที่ทราบ มีการสอนการว่าเมื่อสามารถฝึกสมาธิจนเกิดอัปนาสมาธิ (ฌาน) ให้ถอยสมาธิลงมาขั้นอุปจารสมาธิเพื่อพิจารณาความไม่เที่ยงของรูปนามกายใจ เช่น พิจารณาร่างกายเป็นธาตุดินน้ำลมไฟ พิจารณาความสกปรกของร่างกาย ฯลฯ ซ้ำไปซ้ำมาจนจิตเบื่อหน่าย เป็นการทำวิปัสนา อยากทราบว่าเป็นวิธีการที่ถูกต้องไหม ถ้าไม่ถูกต้องเพราะอะไรครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทางที่จะทำให้หลง ให้ติดข้อง ให้เห็นผิด นั้น มีมาก อย่างเช่น สอนให้ท่องคำต่างๆ แล้วจิตจะสงบ สอนให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ ด้วยความอยาก ความต้องการ เป็นต้น ล้วนแล้วแต่เป็นทางที่ตรงกันข้ามกับคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างสิ้นเชิง แต่เมื่อได้ตั้งต้นฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก รู้ว่าสิ่งใด ผิด ก็ทิ้ง พร้อมทั้งมีความจริงใจที่จะศึกษาพระธรรมเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกยิ่งขึ้นต่อไป นี้แหละคือสิ่งที่จะเป็นประโยชน์จริงๆ ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ