ทุกๆ ขณะของชีวิต ไม่ว่าสมัยไหนๆ เมื่อครั้งพุทธกาล หรือขณะนี้ ก็เป็นแต่เพียง สภาพธรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นเห็น ได้ยิน ... และก็คิดนึกเกิดขึ้นและดับไปสลับกันอยู่อย่าง นี้ตลอดเวลา

แต่เพราะความไม่รู้ที่สะสมมาเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ จึงยึดสภาพธรรม ต่างๆ ที่เกิดดับว่า เป็นเรา เห็น เกิดขึ้นทำกิจเห็น ก็ยึด เห็น ว่าเราเห็น ยึดแข็งใน ร่างกายนี้ว่าเป็น ขา แขนเรา ยึดกายทั้งหมดนี้ว่าเป็นเรา ฉลาดไหมกับการติดข้อง สิ่งที่เกิดแล้วดับไป ไม่หวลกลับมาอีกเลย

มีทรัพย์สมบัติมากมาย บ้านของเรา รถเรา แก้วแหวนเงินทอง แม้สิ่งที่มีชีวิต ลูกเรา พ่อแม่ของเรา แท้จริงแล้วขณะเห็น ก็เห็นเพียงสิ่งที่ปรากฏ แล้วดับไป มีเราอยู่ที่ไหน มักไม่ใส่ใจในความจริงซึ่งเป็นสัจ จธรรม แต่มักใส่ใจในเรื่องราวต่างๆ สิ่งต่างๆ มากมาย ติดข้อง เยื่อใยในสิ่งต่างๆ ซึ่ง เป็นเหตุให้เกิดทุกข์

ขออนุโมทนาค่ะ ...

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่เมตตาครับ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตา ด้วยครับ

...ฉลาดไหมกับการติดข้อง สิ่งที่เกิดแล้วดับไป ไม่หวลกลับมาอีกเลย...

ขออนุโมทนาค่ะ