* ธรรมที่เป็นฝ่ายไม่ดี ก็คือสภาพจิตใจที่มัวหมอง เป็นอกุศล ไม่สงบ ซึ่งประกอบด้วยโลภะ โทสะ โมหะ

* อกุศล ก็เป็นธรรม ที่เกิดตามเหตุปัจจัย เกิดขึ้นแล้ว ก็มีลักษณะของอกุศลประเภทนั้นๆ ไม่ว่าจะเกิดกับใครทั้งสิ้น

* เมื่อความไม่ดี คืออกุศลเกิดขึ้น จะต้องมีโมหะ คือความหลง ความไม่รู้ตามความเป็นจริง เกิดร่วมด้วยเสมอ ดังนั้นขณะที่ความไม่ดีเกิดขึ้น จะไม่เห็นตามความเป็นจริงของอกุศลนั้นๆ เลย

* ดูเหมือนเราจะเห็นความไม่ดีของผู้อื่นได้ง่าย แต่ที่จริงแล้วเป็นเพียงคิดเรื่องความไม่ดีของผู้อื่น ไม่ใช่เห็นในความเป็นอกุศลตามความเป็นจริง

* การที่จะเห็นอกุศล ความไม่ดี ตามความเป็นจริงได้นั้น ต้องเป็นปัญญาที่รู้ตรงลักษณะของอกุศลที่กำลังเกิดกับตนเอง

* การที่จะเกิดปัญญา คือความเข้าใจสภาพธรรมตามความเป็นจริงได้นั้น ก็ต้องอาศัยการฟังพระธรรมคือคำจริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ

เมื่อเห็นแต่ความไม่ดีของคนอื่น คืออกุศลเกิดขึ้นแล้วก็ยังไม่รู้ ถ้าไม่ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจจริงๆ ก็จะสะสมอกุศลต่อไปเรื่อยๆ

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ