การฟังธรรมที่ถูกต้องตรงตามที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นเรื่องที่มีประโยชน์อย่างแน่นนอน โดยเฉพาะถ้าฟังแล้วเกิดความเข้าใจบ้าง ย่อมทำให้เกิดปัญญาสะสมไป แต่ถ้าผู้นั้นฟังแล้วไม่เข้าใจ แต่ก็เห็นว่าเป็นประโยชน์ จึงฟังต่อไปการฟังธรรมของบุคคลนี้จะเป็นมหากุศลวิบากหรือไม่ และในทางตรงข้ามผู้ที่ฟังธรรมที่คลาดเคลื่อน แต่เข้าใจว่าตนเองได้ฟังพระธรรมที่ถูกต้องตรงตามที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง การฟังธรรมของบุคคลหลังจะเป็นมหากุศลวิบากได้หรือไม่

การฟังพระธรรมแม้ไม่เข้าใจ แต่มีจิตเลื่อมใสและเห็นประโยชน์ของการฟังจิตผ่องใสเป็นมหากุศล แต่ถ้าฟังสิ่งอื่นที่ไม่ใช่พระธรรมแต่เข้าใจว่าเป็นพระธรรมของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ความจริงไม่ใช่ แต่เข้าใจผิดว่าใช่ เรื่องควรพิจารณาว่า เป็นความเข้าใจผิด จิตจะเป็นมหากุศลได้อย่างไร อย่างเช่นบางคน เห็นคนเจ็บป่วยทุกข์ทรมานเลยช่วยให้เขาพ้นจากทุกข์นั้นโดยการฆ่าเขาให้ตาย อย่างนี้เรียกว่า เป็นการช่วยหรือทำร้าย หรือบางคนคิดว่าการไม่กินเนื้อสัตว์เป็นศีล เป็นเมตตา ความจริงไม่ใช่ เป็นความเข้าใจผิด

ธรรมสวนะ คือ การฟังธรรม รวมทั้งการอ่าน การค้นคว้าหาความรู้ธรรม หรือเรื่องเกี่ยวกับความจริง ความดีงาม แบบที่ท่านวิทยากรและสมาชิกบ้านธัมมะกำลังปฏิบัติอยู่นี้ก็จัดเข้าข้อที่ว่า ธรรมสวนะ

ผมเคยฟังพระท่านเทศน์เรื่องค้างคาว ๕๐๐ ตัว เกาะอยู่เพดานถ้ำวันหนึ่งมีพระธุดงค์ไปสวดมนต์ ค้างคาวได้ยินฟังเพลินและประจวบกับพวกมันหมดอายุขัยจึงหมดแรงเกาะ ล่วงมาตาย ปรากฎว่าได้ไปเกิดบนสวรรค์ทั้งฝูง (พอจำได้เท่านี้) น่าคิดว่าเราเป็นคนคงจะเก่งกว่า น่าจะทำได้สูงกว่าค้างคาว และเรื่องที่นำมากล่าวโดยย่อๆ นี้พอจะสอดคล้องกับคำตอบกระทู้หรือไม่อย่างไร โปรดวิจารณ์ด้วย

ถ้าฟังด้วยความเคารพในธรรมย่อมมีประโยชน์มากกว่าการเกิดบนสวรรค์ คือการฟังธรรมทำให้บรรลุเป็นพระอริยบุคคลขั้นต่างๆ

เมื่อฟังธรรมด้วยความเคารพจนมีความรู้ ความเข้าใจตรงในธรรมถูกดีแล้ว (ขอช่วยเสริม) พากเพียรปฏิบัติให้สมควรแก่ธรรมทำให้บรรลุเป็นพระอริยะขั้นต่างๆ

ขอนุโมทนา

การฟังธรรม ศึกษาธรรม เพื่อที่จะให้เข้าใจธรรมที่ละเอียด จำเป็นที่จะต้องมีความรู้ความเข้าใจตั้งแต่เบื้องต้น เรื่องการบรลุธรรมเป็นปัญญาขั้นสูงสุดในพระพุทธศาสนาทำให้บุคคลผู้รู้แจ้งสภาพธรรม สามารถที่จะดับกิเลสได้เป็นสมุจเฉท ซึ่งกิเลสมีมากเหลือเกิน เพราะฉะนั้น ถ้าไม่มีปัญญาจริงๆ ก็ไม่สามารถที่จะดับกิเลสได้ การฟังธรรมทุกครั้งก็เพื่อให้เกิดความเห็นถูก ซึ่งเป็นปัญญา และจะต้องเป็นไปตามลำดับขั้นด้วย

ความสุขโสมนัส เป็นความรู้สึก ซึ่งเกิดร่วมกับความเห็นผิด ก็ได้ เกิดร่วมกับปัญญาเจตสิก ซึ่งเป็นความเข้าใจสภาพธรรมตามความเป็นจริงก็ได้ ดังนั้น การฟังสิ่งซึ่งไม่ใช่ คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่เกิดความสุขใจที่เป็นอกุศลซึ่งเป็นความเห็นผิด ก็ได้นะครับ

หนูอยากรู้เรื่องของค้างคาว ๕๐๐ ตัวในความเห็นของ พีระศักดิ์ ต่ออีกว่ามันมีที่มาที่ไปยังไงคะ เพิ่งจะเห็นตอนมาเป็นสมาชิกนี่แหล่ะค่ะ แต่ให้สมาชิกท่านอื่นแสดงความคิดเห็นจะได้ไหมคะ นอกจากท่านที่ ๓-ที่ ๖ เพราะหนูยัง get สักเท่าไร ขอท่านอี่นช่วยพูดให้ตรงประเด็น เลยนะคะ

ขอบคุณคะ

การได้ฟังพระสัทธรรม เป็นอเหตุกกุศลวิบาก ทำให้ได้ยินเสียงที่ดี

[เล่มที่ 51] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๒ หน้าที่ 49

เถรคาถา เอกนิบาต วรรคที่ ๒
๑. มหาจุนทเถรคาถา ว่าด้วยคาถาของพระมหาจุนเถระ

[๒๖๘] ได้ยินว่า พระมหาจุนทเถระได้ภาษิตคาถานี้ไว้ อย่างนี้ว่า การฟังดี เป็นเหตุให้การฟังเจริญ การฟังเป็น เหตุให้เจริญปัญญา บุคคลจะรู้ประโยชนก็เพราะปัญญา ประโยชน์ที่บุคคลรู้แล้ว ย่อมนำสุขมาให้ ฯลฯ

เรื่องค้างคาว 500 ตัว ซึ่งได้ฟังธรรม ตายแล้วเกิดบนสวรรค์ ถ้าจำไม่ผิด เป็นอดีตชาติของพระภิกษุลูกศิษย์ของท่านพระสารีบุตร (เป็นผู้แตกฉานในอภิธรรมทั้ง500 รูป) จึงมิใช่ค้างคาวธรรมดา และค้างคาวนั้น ต้องมีจิตก่อนตาย (มรณาสันนวิถีจิต) เป็นกุศลจิต จุติ (ตาย) แล้ว จึงปฏิสนธิ (เกิด) บนสวรรค์

สาธุครับ