☆ สติควรจะเกิดขึ้นระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามปกติ แล้วแต่ขั้นของความเข้าใจ ไม่ว่าเป็นชีวิตของผู้ใดก็ตาม เป็นสภาพธรรมะเท่านั้น เป็นการสะสมของสภาพธรรมะ ถ้าใครมีกาย วาจาที่ปรากฏเป็นอกุศล ย่อมส่องถึงการสะสมอกุศลนั้นซึ่งมีกำลังทำให้ปรากฏออกมาเป็นการกระทำที่เป็นอกุศลทางกาย ทางวาจา แต่ถ้าเป็นผู้สะสมกุศลไว้มาก ก็เป็นปัจจัยให้ประพฤติปฏิบัติเป็นกุศลยิ่งขึ้น

☆ ทั้งหมดนี้มีอะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้กุศลจิตเกิดมาก หรือให้อกุศลจิตเบาบาง

☆ พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงไว้โดยละเอียด ผู้ใดสดับมาก ฟังมาก พิจารณามาก ทรงจำมาก เห็นประโยชน์มาก น้อมนำจะประพฤติปฏิบัติตามมาก ก็เป็นเหตุให้กุศลจิตเกิดมาก ละคลายอกุศล และเจริญกุศลยิ่งขึ้น

☆ กุศลเกิดยาก อกุศลเกิดง่ายกว่า ถ้ากุศลไม่เกิด อกุศลยิ่งเกิดมากขึ้น ก็ยิ่งยากต่อการดับอกุศลเหล่านั้น ☆

แนวทางเจริญวิปัสสนาแผ่นที่ ๑๑ ครั้งที่ ๖๕๕

ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ