ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

"สัญญาขันธ์" (สัญญาเจตสิก) เป็นสภาพธรรมที่ มีจริง และ รู้ลักษณะของสัญญาเจตสิกได้ เมื่อจำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ สัญญาเจตสิก เกิดกับจิตทุกขณะ ขณะที่จิตเกิดขึ้น รู้อารมณ์ (ทางทวารใดทวารหนึ่งใน ๖ ทวาร) สัญญาเจตสิก (ซึ่งเกิดกับจิตในขณะนั้น) ทำกิจ "จำ" และ "หมายรู้อารมณ์ที่กำลังปรากฏนั้น"

สัญญาเจตสิก เกิดและดับ พร้อมกับจิต (จิต ขณะที่สัญญาเจตสิกนั้นเกิดร่วมด้วย) เพราะฉะนั้น สัญญาเจตสิก จึงไม่เที่ยง (เป็นทุกข์ เพราะเกิดดับ เป็นอนัตตา เพราะเกิดขึ้นเป็นไปตามปัจจัย) ตราบใด ที่ไม่รู้ลักษณะของสัญญาเจตสิก ตามความเป็นจริงว่า สัญญาเจตสิก เป็น "นามธรรมชนิดหนึ่ง" ซึ่ง เกิดขึ้น และ ดับไปทันที ก็เป็นปัจจัยให้เกิด "การยึดถือสัญญา ว่า เป็นตัวตน"

ข้อความบางตอนจากหนังสือพระอภิธรรมในชีวิตประจำวัน โดย Nina Van Gorkorm แปลโดย อาจารย์ดวงเดือน บารมีธรรม

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ