ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เพียงเห็น ก็อย่างหนึ่ง เพียงได้ยิน ก็อย่างหนึ่ง เพียงคิด ก็อย่างหนึ่ง เพียงอิจฉา ก็อย่างหนึ่ง เพียงโกรธ ก็อย่างหนึ่ง เกิดขึ้นแล้วดับไป ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครได้เลย สภาพธรรมทุกอย่างเพียงเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย เพียงเข้าใจ ก็เช่นกัน เกิดขึ้นแล้วหมดไป แต่ละขณะเกิดขึ้นเพียงเห็น เพียงได้ยิน เพียงคิด เพียงเข้าใจแล้วดับไปเป็นโลก ที่เรียกว่า โลกะ หมายถึงเกิดแล้วแตกดับตลอดเวลา

เสียงมีจริง เสียงเป็นเราหรือ ชอบ โกรธก็มีจริงๆ เป็นเราหรือเปล่า มีแต่สิ่งที่มีจริงแต่ละหนึ่งปรากฏเกิดขึ้นแล้วหมดไป หายไปอยู่ตลอดเวลา แล้วคนอยู่ที่ไหน?

ชีวิตประจำวัน ฟังธรรม แล้วก็หลงลืมเป็นประจำ แล้วเวลาประสพกับทุกข์ ก็หลงลืมว่า ขณะนั้นเป็นเพียงสิ่งที่มีจริงปรากฏเกิดขึ้น ล้วนเป็นไปตามเหตุปัจจัย ขณะนั้น เป็นสิ่งที่มีจริง เพียงปรากฏ ไม่ใช่เรา ฟังธรรมบ่อยๆ เพื่อที่จะไม่หลงลืมว่า ทุกข์ ก็เป็นธรรม มีเหตุให้เกิดขึ้น จะไปละไม่ให้เดือดร้อนใจก็ไม่ได้ แต่สามารถเข้าใจได้ เพราะฉะนั้น แต่ละขณะ เกิดขึ้นเพียงเข้าใจว่าเป็นธรรม แต่ละอย่าง ... เมื่อค้นหาจริงๆ จะไม่พบคนเลย ... ฟังให้มั่นคงจนกว่าจะมั่นคงจริงๆ

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่งค่ะ...

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

"เพียงสิ่งที่ปรากฏ สภาพธรรมเป็นแต่ละหนึ่งขณะ"

"เกิดขึ้นแล้วดับไปสั้นแสนสั้น"

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่งครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลศรัทธาของพี่เมตตาและทุกๆ ท่านครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ถ้าสติเกิดระลึกตรงลักษณะของสภาพธรรมแต่ละหนึ่งเป็นธรรมะ ค่ะ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ