เรียนท่านอาจารย์ที่เครารพ บทสวด นมัสการพระอรหันต์ ๘ ทิศ มีความเป็นมาอย่างไรในพระไตรปิฏกครับ ขอความอนุเคราะด้วยครับ

ยังไม่พบ บทสวดดังกล่าวใน พระไตรปิฎกและอรรถกถา เข้าใจว่าอาจารย์รุ่นหลังแต่งขึ้น ซึ่งเนื้อหาโดยสรุปมีว่า พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุดประทับนั่งท่ามกลาง และมีพระอรหันต์สาวก มีพระอัญญาโกทัญญะ พระสารีบุตร พระมหาโมคัลลานะ พระมหากัสสปะ พระอานนนท์ พระราหุล เป็นต้น นั่งแวดล้อมอยู่ ควรทราบว่าเพียงการสวดบทสวดต่างๆ ไม่ทำให้เข้าใจพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเลย การค่อยๆ ฟังค่อยๆ ศึกษาพระธรรมคำสอน เป็นหนทางทำให้เข้าใจพระธรรมคำสอน ผู้ที่เข้าใจหลักธรรมคำสอน ย่อมเป็นปัจจัยทำให้ ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมเพราะปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม จึงรู้แจ้งอริยสัจธรรม เพราะรู้แจ้งอริยสัจธรรมจึงดับกิเลสได้

ขออนุโมทนา

เมื่อมีความเข้าใจในพระธรรมเพิ่มขึ้น การสวดมนต์จะทำให้ท่านยิ่งมีความซาบซึ้ง ในพระคุณของพระรัตนตรัย แม้เพียงบทสวดสั้นๆ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

การเข้าใจพระธรรมประเสริฐและทำให้เกิดความเลื่อมใสในพระรัตนตรัย ด้วยการอ่านธรรมแม้ในสูตรนี้ โดยไม่ต้องสวด อนุโมทนา

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่ ...

อปาทิฏฐิสูตร [ว่าด้วยพระอรหันต์ ๔ ทิศทรมานพรหม]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ เล่ม ๑ ภาค ๑- หน้าที่ 15

ดูก่อนอานนท์ ก็สัตว์ทั้งหลายที่มีชาติความเกิดเป็นธรรมดา อาศัยเราตถาคตเป็นกัลยาณมิตร ย่อมหลุดพ้น จากชาติดังนี้ ฉันใด แต่ในที่นี้ บุคคลเมื่อจะหลุดพ้น ด้วยอานุภาพแห่งสรณะ คือ พระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์ ท่านก็กล่าวว่า บุคคลอาศัยสรณะนี้ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง ดังนี้ ก็ฉันนั้น.

ขอความเจริญยั่งยืนมีแด่ท่านครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ