คือสึกกระทันหันไม่ได้เตรียมตัวครับ คือจะไปทำงานต่างประเทศ เลยสึกกระทันหัน แต่ก้มีพระ5รูป นะครับ เอาดอกไม้ขัน5ทุกอย่าง แต่ตอนกล่าวจบคำลาสิกขาไม่ได้แปลไทยครับ อ่านแต่บาลี สิกขัง อ่านจนจบบาลีครับ3รอบ แต่ไม่ได้ อ่านแปลไทยที่ว่า จงจำข้าพไว้ นิไม่ได้อ่านครับ จะเป็นไรไหมครับ ถือว่าสึกยัง กังวลมากเลยครับ กลัวว่าจะสึกไม่คบ หรือยังมีศิล227ข้ออยู่ด้วยครับ คือสึกเมื่อเช้าครับ

เพราะ พระองค์ที่สึกท่านรู้ความหมายของภาษาบาลี ท่านบอกไม่จำเป็นต้องอ่านแปลไทยก็ได้ ก็ถือว่าสึกแล้ว เพราะท่านก็ปลด สังฆา ปลดจีวร แล้วก็ให้ไปเปลี่ยนชุด แล้วก็มารับศีล5 กรวดน้ำ ถือว่าพิธีเสร็จสมบูรณ์ไหมครับ ถือว่าผมถอดศีล227ออกแล้วถูกต้องไหมครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ไม่ว่าจะแปลหรือไม่แปล ก็ได้ เพราะผู้ที่รับฟังเข้าใจในเนื้อความว่าท่านผู้นี้ประสงค์จะลาสิกขา
จะไม่อยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในเพศพระภิกษุแล้ว เป็นอันใช้ได้ เพราะจุดประสงค์หลักคือ
เพื่อให้ผู้ที่รับฟัง จะเป็นบรรพชิตด้วยกัน หรือ เป็นคฤหัสถ์ก็ได้ ที่ฟังแล้วเข้าใจในความหมาย
ว่าจะลาสิกขา ก็เป็นอันลาสิกขาสำเร็จ ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ถ้าระหว่างลาสิขา ในใจคิดไม่อยากสึก ตอนเปล่งวาจา แบบนี้จะเป็นไรไหมครับ แบบพ่อแกขอให้สึก เพราะจำเป็นต้องไปทำงานที่ต่างประเทศเลยต้องสึกครับ

ตามที่เคยแสดงความคิดเห็นไปแล้ว คือ สำคัญที่เจตนาตั้งแต่ต้นจริงๆ เพราะขณะนั้น ก็ได้เปล่งคำประกาศให้รู้ว่าตนเองจะเป็นคฤหัสถ์แล้ว ไม่ดำรงอยู่ในเพศพระภิกษุอีกต่อไป แม้ว่าบางช่วงอาจจะคิดว่าไม่อยากสึก แต่ก็ได้สึกแล้ว เพราะถ้าไม่อยากลาสิกขาจริงๆ ต้องไม่เปล่างคำดังกล่าวออกมา เพราะใครๆ จะให้เราลาสิกขา ไม่ได้ ดังนั้น การลาสิกขา เป็นการลาสิกขาที่สำเร็จ เมื่อเป็นคฤหัสถ์แล้ว ก็ขอให้ตั้งใจเป็นคฤหัสถ์ที่ดี ด้วยการทำความดีและศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ครับ

... ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

มีไหมครับ คนที่สึกแล้วไม่กล่าวคำแปลแบบผมครับ กล่าวแต่บาลีอย่างเดียว

สมัยที่ผมบวชเป็นพระภิกษุ ได้ ๒ พรรษา แล้วลาสิกขา ขณะที่ผมลาสิกขา ผมได้กล่าวคำลาสิกขาเฉพาะคำภาษาบาลีอย่างเดียว ไม่ได้แปล เพราะผู้ที่รับรู้นั้นเป็นที่เข้าใจกันอยู่แล้วว่าคำที่กล่าวถึงนั้นแสดงถึงความมุ่งหมายที่จะเป็นคฤหัสถ์ ที่จะไม่เป็นพระภิกษุอีกต่อไป ครับ ขอให้คุณสบายใจได้เลย ตั้งใจเป็นคฤหัสถ์ที่ดี นะครับ

ขอบคุณนะครับ