ในวิถีจิตวาระหนึ่งนั้นมีวิบากจิตหลายขณะได้แก่ วิญญาณจิต สัมปฎิฉันนะ สันตีรณะ และตฑาลัมพนะ ขอเรียนถามว่า วิบากจิตเหล่านี้ในวิถีจิตวาระเดียวกันเป็นผลจากกรรมเดียวกันทั้งหมดหรือไม่ครับ

เท่าที่ทราบตามการศึกษา คือ วิบากจิตเหล่านั้นควรจะเป็นผลของกรรมเดียวกันครับ

ขอบคุณครับ

เป็นผลของกรรมเดียวกันค่ะ ถ้าเป็นอกุศลวิบากก็เป็นอกุศลวิบากทั้งวาระ ถ้าเป็นกุศลวิบาก ก็เป็นกุศลวิบากทั้งวาระค่ะ

เห็นด้วยกับ คุณstudy ค่ะ

เป็นต้นว่าขณะกุศลกรรมส่งผลให้เห็นสิ่งที่ดี จักขุวิญญาณ ซึ่งเป็นวิบากจิตเห็นสิ่งทที่ดี สัมปฏิจฉนจิต ซึ่งเป็นวิบากจิตรับรูปารมณ์ที่ดีต่อจากจักขุวิญญาณ แล้วสันตีรณจิต ซึ่งเป็นวิบากจิตเช่นกันไต่สวนอารมณ์ ต่อจากสัมปฏิจฉนจิต เป็นต้น ซึ่งอารมณ์ที่ดีที่ได้รับก็มาจากผลของกรรมกรรมเดียวกัน

ขออนุโมทนา ค่ะ

ขอเรียนถามเรื่องที่ต่อเนื่องกันค่ะ เพี่อนชาวญี่ปุ่นที่ร่วมสนทนาธรรมกัน เขามีความสงสัยในเรื่องกุศลวิบากจิตและอกุศลวิบากจิต ที่ส่งผลให้ประสพกับอิฏฐารมณ์ หรืออนิฏฐารมณ์ คำถามมีดังนี้ค่ะ

๑. คนกับนกแร้งเห็นซากสัตว์ตาย จะถือว่าเป็นอกุศลวิบากจิตของคน และเป็นกุศลวิบากจิตของนกแร้งหรือไม่ อย่างไร เพราะเห็นซากสัตว์ ก็เป็นการเห็นสิ่งที่ไม่ดีเป็นอนิฏฐารมย์ของคน แต่เป็นกุศลกรรมของนกแร้งที่ส่งผลให้เห็นสี่งที่ดี คืออาหารหรือคะ

๒. ใช้อะไรเป็นเครื่องวัดว่าสิ่งนี้หรือสิ่งนั้นเป็นอิฏฐารมณ์หรืออนิฏฐารมณ์ เพราะแต่ละบุคคลสามารถมีความเห็นต่างกันได้ในสิ่งเดียวกัน ตามเหตุปัจจัยที่ได้สะสมมา ซึ่งแสดงว่าต้องผ่านไปถึงโวฏพนจิตและชวนจิตแล้วที่จะตัดสินว่าดีหรือไม่ดี ชอบหรือไม่ชอบ ก็ไม่ใช่วิบากจิตอีกต่อไปแล้ว

ขอความกรุณาให้ความกระจ่างด้วยค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

๑. การเห็นสิ่งที่ไม่ดี จิตที่เห็นไม่ว่าจะเป็นจิตของใคร เป็นอกุศลวิบากทั้งหมด

๒. อยู่ที่วิบากจิตเป็นประมาณ ในบางแห่งกล่าวถึง บุคคล ทวาร อารมณ์ เป็นต้น ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่ การเห็นเป็นกุศลหรืออกุศลวิบากอย่างใดอย่างหนึ่งใช่ไหม

ขอบพระคุณค่ะ ข้อความจากพระไตรปิฎกช่วยให้เข้าใจแจ่มแจ้งขึ้นเป็นอย่างมาก

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ