เรามักสงสารคนที่ประสบเคราะห์กรรมต่างๆ เช่น คนที่ทรัพย์สินเสียหาย หรือบางคนถึงแก่ชีวิตด้วยโรคร้าย หรืออุบัติภัยต่างๆ เราเกิดความรู้สึกสงสารเห็นใจเมื่อเห็นเขาได้ผลของอกุศลกรรมของเขา แต่ขณะที่เขากระทำเหตุ (กระทำความชั่ว) ทำไมเราจึงไม่เกิดความรู้สึกสงสารเห็นใจ เรากลับรู้สึกโกรธแค้น ชิงชัง ซึ่งนอกจากจะไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นแล้ว เรายังเพิ่มอกุศลให้กับตนเอง
ในเหตุการณ์บ้านเมืองในขณะนี้ ที่แน่นอนคือมีคนกระทำอกุศลกรรมเป็นอันมาก ในส่วนตัวกระผมเองบางครั้งก็สาปแช่ง บางครั้งก็ระลึกได้ถึงกรรมเป็นของๆ ตนผู้นั้นแหละจะต้องชดใช้กรรม ก็มีบ้างเหมือนกันที่จิตเป็นกุศล บางครั้งฝ่ายตรงกันข้ามมาแฉสิ่งที่ไม่ชอบมาพากลต่างๆ ด้วยอารมณ์ที่เคียดแค้นชิงชัง ใช้ถ้อยคำที่หยาบคาย ในส่วนตัวแล้วถ้าจะพูดถึงความชั่วก็เห็นด้วย แต่ถ้าด้วยโทสะก็ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาครับ