* ความดีทุกอย่าง ต้องเป็นไปด้วยความสละความไม่ดี

- ถ้าเป็นบรรพชิต ก็ต้องสละความเป็นคฤหัสถ์ คือความยินดีในทรัพย์สมบัติ เงินทอง เป็นต้น

- ถ้าเป็นคฤหัสถ์ ก็สละ ขัดเกลาอกุศลตามฐานะของคฤหัสถ์

* กุศลทุกประเภทเป็นเนกขัมมะ คือสละอกุศล ออกจากอกุศล เช่น การให้การแบ่งปัน ก็สละความติดข้อง ความเห็นแก่ตัว
* บารมี คือความดีที่จะทำให้ถึงฝั่งคือการดับกิเลส ซึ่งเป็นการสละความไม่ดี ที่มีปัญญาคือความเข้าใจถูกในสภาพธรรมเป็นประธาน

* การสละที่ยากยิ่งและลึกที่สุด ก็คือสละความยึดถือว่าเป็นเรา ซึ่งจะค่อยๆ สละได้ด้วยปัญญาที่รู้ว่าเป็นธัมมะแต่ละอย่างที่ไม่ใช่เรา โดยเริ่มอบรมปัญญาจากการฟังพระธรรม

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ 

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ