หนูทำงานที่ต้องพบลูกค้า คุยกับลูกค้า หนูเลยไปรักษาหน้าเพราะอยากดูดีขึ้น แต่มันแย่กว่าเดิมและแก้ไม่ได้ เสียเงินไปก็เยอะ ดีที่ตอนนี้ใส่แมสเลยไม่ได้อะไรมาก พอคนเห็นแล้วมองเราแบบแปลกๆ ตลอดเลยเวลาไปกินข้าวข้างนอก คือไม่มั่นใจในการใช้ชีวิตเลยค่ะ ไม่กล้าเจอหน้าคนอื่น เวลาอยู่บ้านก็พยายามไม่ส่องกระจก แต่มันก็รู้สึกแย่มากๆ อยู่ดี รู้สึกเกลียดตัวเองมากค่ะ ไม่น่าไปทำที่นี่เลย ทั้งๆ ที่คลีนิคดูน่าเชื่อถือมีคนไปทำก็เยอะแต่กลับต้องเจออะไรแบบนี้ มันเป็นเวรกรรมหรือเปล่าคะที่เราต้องเจออะไรแบบนี้ เราควรจะคิดอย่างไรให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น จะปล่อยวางและใช้ชีวิตให้มีความสุขอย่างไรดีคะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 32] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ ๑๖๘

คนหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น คนทำเหตุดี ย่อมได้ผลดี ส่วนคนทำเหตุชั่ว ย่อมได้ผลชั่ว

ชีวิตประจำวัน ไม่พ้นไปจากธรรม (สิ่งที่มีจริงๆ) เลย การได้รับทุกข์ทางกาย ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่น่าปรารถนาไม่น่าใคร่ไม่น่าพอใจ นั้น ไม่มีใครทำให้เลย แต่เป็นเพราเหตุในอดีต คือ อกุศลกรรมที่ตนเองได้กระทำแล้วให้ผล โดยที่ไม่สามารถที่จะทราบได้ว่า เป็นกรรมอะไร ในชาติไหน ซึ่งพอที่จะเข้าใจได้ว่า ทำไม ไม่เกิดกับคนอื่น แต่มาเกิดกับเรา นี่ก็แสดงถึงความเป็นธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ยิ่งประสบกับผลที่ไม่ดี ก็ยิ่งจะเป็นเครื่องเตือนใจที่ดีให้ไม่ประมาทในชีวิต ไม่กระทำอกุศลกรรมอีกต่อไป เพราะถ้าเป็นเหตุที่ไม่ดีแล้ว จะให้ผลที่ดี ไม่ได้เลย
ความงาม ไม่ได้อยู่ที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่อยู่ที่สภาพจิตที่ดีงาม คุณความดีเกิดขึ้น นี้แหละคือ ความงามที่แท้จริง ก็ขอให้มั่นคงในคุณความดีและฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมต่อไป ส่วนอาการไม่สบายทางกาย ก็ค่อยๆ ดูแล รักษาไป ครับ
ขอเชิญคลิกฟังคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
ทุกข์กายเป็นผลของกรรม
ทำไมถึงต้องเป็นเรา
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ

อนุโมทนา

ขอบคุณมากคะ