พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 274

ข้อความบางตอนจาก มหาปรินิพพานสูตร

ดูก่อนอานนท์ เพราะว่า ในกาลบัดนี้ก็ดี โดยการที่เราตถาคต

ล่วงลับไปแล้วก็ดี ภิกษุทั้งหลายพวกใดพวกหนึ่ง จักเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ มี

ตนเป็นสรณะอยู่ ไม่เป็นผู้มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ จักมีธรรมเป็นเกาะมีธรรมเป็น

สรณะอยู่ ไม่เป็นผู้มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ ภิกษุทั้งหลายพวกใดพวกหนึ่ง ซึ่งเป็น

ผู้ใคร่ในการศึกษาเหล่านี้นั้น จักเป็นผู้ประเสริฐสุดยอด ดังนี้แล.

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่... การมีธรรมเป็นเกาะเป็นที่พึ่งคือการเจริญสติปัฏฐาน

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...มหาปรินิพพานสูตร [มีพระธรรมเป็นศาสดาแทนพระองค์]

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...สรณะที่เกษมและไม่เกษม