จากที่ฟังคำบรรยายทางวิทยุมา ได้ยินอาจารย์กล่าวว่า...

ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าตรัสถามกับหมู่ภิกษุสงฆ์ทั้งหลายถึงบุคคลที่ควรได้รับอาสนะ บาตร และน้ำดื่มอันประณีต

ภิกษุบางรูปก็ตอบพระพุทธเจ้าว่า ผู้ที่บวชมาจากวรรณะกษัตริย์บ้าง พราหมณ์บ้าง แพทย์บ้าง ศูตรบ้าง เป็นผู้ที่ควรได้รับอาสนะ บาตรและน้ำดื่มอันประณีต

ภิกษุบางพวกตอบพระพุทธเจ้าว่า ภิกษุผู้ที่ได้บรรลุปฐมฌานบ้าง ทุติยฌานบ้าง ตติยฌานบ้าง จตุตฌานบ้าง เป็นผู้ที่ควรได้รับอาสนะ บาตรและน้ำดื่มอันประณีต

ภิกษุบางพวกก็ตอบพระพุทธเจ้าว่า ภิกษุผู้ที่บรรลุโสดาบันบ้าง สกทาคามีบ้าง อนาคามีบ้าง และอรหัตตผลบ้าง เป็นผู้ที่ควรได้รับอาสนะ บาตรและน้ำดื่มอันประณีต

ภิกษุอีกบางพวกก็ตอบพระพุทธเจ้าว่า ภิกษุผู้ที่ได้วิชชา ๓ บ้าง และอภิญญา ๕ บ้าง เป็นผู้ที่ควรได้รับอาสนะ บาตรและน้ำดื่มอันประณีต

หลังจากนั้นพระพุทธเจ้าก็ตอบคำถาม โดยยกนิทานชาดกเรื่องที่กล่าวถึงสัตว์ ๓ สหายซึ่งเป็นผู้ไม่กลมกลืนกัน ได้แก่ นก ลิงและช้าง ที่กล่าวแก้กันถึงลำดับความอาวุโส โดยเปรียบพฤติกรรมของตนที่มีต่อต้นไม้ขนาดใหญ่ในปัจจุบันเมื่อสมัยแต่ละตนยังเป็นเด็กเทียบกัน

ช้างนั้นกล่าวว่า เมื่อสมัยตนยังเด็กต้นไม้นี้ จะเรี่ยอยู่ที่ท้องขณะที่ช้างนั้นเดินผ่าน ลิงนั้นกล่าวว่า เมื่อสมัยที่ตนยังเด็กนั้น ได้เด็ดยอดอ่อนของต้นไม้นี้กินเล่น ส่วนนกนั้นกล่าวว่า เมื่อสมัยตนยังเด็ก ต้นไม้นี้ยังไม่ได้มีอยู่ ด้วยตนในสมัยนั้นเป็นผู้คาบเมล็ดจากที่อื่น กินและถ่ายไว้ ณ ที่นี้จนเป็นไม้นี้ในปัจจุบัน ดังนั้นสุดท้ายแล้วในสัตว์ทั้ง ๓ ต่างก็ยกให้นกนั้นเป็นใหญ่ที่สุด

คำถามของผมคือ

1. ในคำตอบของหมู่ภิกษุทั้งหลายถึงภิกษุผู้ที่ควรได้รับอาสนะ บาตรและน้ำดื่มอันประณีต พระพุทธเจ้ายกให้ภิกษุกลุ่มใดเป็นผู้ที่ตอบได้ถูกต้อง

2. เหตุใดในบรรดาสัตว์ ๓ สหาย นกน้อยนั้นถึงเป็นผู้ที่ได้รับการยกย่องที่สุด

3. หากจะเปรียบเทียบแล้ว นกน้อยซึ่งเป็นผู้ที่ควรยกย่องที่สุดเปรียบได้กับภิกษุหมู่ใด ในเหล่าคำตอบจากกลุ่มภิกษุที่ทูลตอบต่อพระพุทธเจ้า

ขอขอบคุณมากครับ

ในพระวินัย พระพุทธองค์ทรงบัญญัติให้พระภิกษุที่บวชก่อนเป็นเถระ (มีพรรษามาก) เป็นผู้ควรรับปัจจัยอันประณีต ในติตติรชาดกเหตุนกได้รับการยกย่องเพราะมีอายุมากกว่าเพื่อน (เกิดก่อน)

ขออนุโมทนาครับ