ขอขอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขัคควิสาณสูตร

ข้อคิดจากกำไลมือ

พระเจ้ากรุงพาราณสี พระองค์หนึ่ง เสด็จเข้าที่บรรทมในกลางวัน ในคิมหสมัย และในพระราชสำนักของพระองค์ นางวรรณทาสี กำลังบดจันทร์เหลืองอยู่ ในแขนข้างหนึ่งของนาง มีกำไลทอง หนึ่งวง ในแขนอีกข้างหนึ่ง มีกำไลทอง สองวง กระทบกัน กำไลทอง หนึ่งวง นอกนี้ ไม่กระทบ

พระราชาทรงเห็นเหตุนั้นแล้ว จึงทรงแลดูนางทาสีบ่อยๆ พลางทรงพระราชดำริว่า ในการอยู่เป็นหมู่ ย่อมมีการกระทบกัน ในการอยู่คนเดียว ย่อมไม่มีการกระทบ เหมือนอย่างนั้นแล

บุคคล แลดูกำไลทอง สองอัน งามผุดผ่อง ที่บุตรแห่งนายช่างทองให้สำเร็จด้วยดีแล้ว กระทบกันอยู่ ในข้อมือ พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น ดังนี้ ฯลฯ

ขออนุโมทนาขออุทิศกุศลแด่คุณพ่อ คุณแม่ และสรรพสัตว์

อนุโมทนาค่ะ

ในชีวิตประจำวัน ในฐานะฆาราวาสที่ยังต้องเป็นไปตามบทบาท หน้าที่ (เหตุปัจจัย) ไม่ว่าเป็นครอบครัว เพื่อน ญาติ ฯลฯ อย่างไรจึงน้อมนำคำสอนมายังให้เกิดประโยชน์สูงสุดในชีวิตปกติอย่างไร จึงชื่อว่า ไม่กระทบ (แม้ต้องอยู่ร่วมกัน)

ด้วยความเคารพธรรม สมควรแก่ธรรม

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ