ตี ๓ วันที่ ๙ มกราคม ๒๕๕๑ เกิดเหตุเพลิงไหม้ที่อาคาร ๕๒ ชั้น ย่านรัชดา ซ. ๑๐ ครับ ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับหอพัก ห่างกันประมาณ ๒๐๐ เมตร ห้องนอนของผมหันไปทิศที่เพลิงไหม้พอดีแต่ตอนนั้นหลับสนิท ไม่ได้ยินเสียงไฟไหม้ เสียงระเบิด กระจกแตก เสียงเคาะประตูห้องเสียงสัญญาณเตือนไฟ ใดๆ ทั้งสิ้น ตื่นนอนตอน ๗ โมงเช้า เปิดม่านริมระเบียงตากผ้า จึงเห็นเหตุการณ์ นี่ก็เป็นเหตุการณ์ที่แสดงตัวอย่างว่า ภวังค์จิต ทำหน้าที่ดำรงภพชาติ ขณะที่วิบากทางตา หูยังไม่ได้ให้ผล และการที่จะได้เห็นหรือได้ยินก็เป็นวิบากที่เลือกไม่ได้ครับ (แต่เล่าให้ใครฟังก็ถูกตำหนิว่าเป็นคนขี้เซา อันตรายแท้ๆ)

ภัย อุปสรรค อุบัติเหตุ เกิดได้ทุกเวลา ถ้ายังไม่มีเหตุให้ได้รับผลก็ไม่ต้องพบ ไม่ควร ประมาทในการเจริญกุศล และควรเห็นโทษของอกุศลกรรมและเห็นประโยชน์ของการเจริญกุศลให้มีขึ้นเพิ่มขึ้นบ่อยๆ เนืองๆ จนเป็นปกติ เพราะตราบใดยังมีกิเลส วัฏฏะก็ยังยืดยาวนาน ทุกข์จากการเกิดย่อมมีโอกาสให้ผล

oh...so scary

ขออนุโมทนาครับ