เจริญกุศลทุกประการ

เมื่อคืนได้นอนที่โรงแรมหรู Grand Prince Hiroshima Hotel อยู่ติดทะเล ตอนเช้ารับ ประทานอาหารที่ชั้น 32 มองเห็นวิวทะเลและเกาะแก่งสวยงามมาก เมื่อเย็นไม่ได้สำรวจ โรงแรม เลยไม่รู้ว่า อยู่ริมทะเล และมีสวนสวยหน้าโรงแรมที่ติดทะเล หลังอาหารเช้าจึงทำ ตามคำสั่งของนายใหญ่ (โลภะ) รีบไปสำรวจให้ตาได้เห็นสิ่งสวยๆ งามๆ จนถึงเวลาขึ้นรถ จึง ได้เห็นท่านอาจารย์ พี่จี๊ด คุณแก้วตา คุณสุกัญญา มาขึ้นรถช้า ทราบภายหลังจากวิดีโอที่คุณ แก้วตาถ่ายมาให้ดูว่า ท่านอาจารย์และพี่จี๊ดเจริญกุศลด้วยการช่วยหญิงชรายกของจัดร้าน ท่านเป็นตัวอย่างให้เห็นว่า ควรเจริญกุศลทุกประการ ไม่ใช่ศึกษาธรรมะอย่างเดียว อย่างอื่นไม่ สนใจ เพราะปัญญาไม่ได้เกิดง่ายๆ ต้องอาศัยกุศลอื่นประกอบด้วย ไม่ว่าจะเป็นทาน การให้ การอุทิศส่วนกุศล การช่วยเหลือบุคคลอื่น การอนุโมทนาในกุศลของผู้อื่น การรักษาศีล ฟัง ธรรม สนทนาธรรม แสดงธรรม ทำความเห็นให้ตรง กราบอนุโมทนาในกุศลทั้งหมดของท่าน อาจารย์ค่ะ

วันนี้ได้ไปดูสะพานคินไตเคียว สะพานไม้ 5 โค้ง ไม่มีตะปูเลย เป็นสะพานข้ามแม่น้ำ ของเหล่านินจาในอดีต แต่วันนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยว แม่น้ำที่เห็นนั้นตื้นเขิน เดินข้ามโดยไม่ ต้องใช้สะพานก็ได้ น้ำใสแจ๋ว เห็นก้อนหิน และเงาของดอกซากุระ ที่ปลูกริมฝั่งเป็นแนว สวยงาม จากสะพานมองเห็นประสาทอิวาคุนิที่ตั้งอยู่บนยอดเขา ปราสาทนี้สร้างขึ้นเมื่อกว่า 400 ปีมาแล้ว แต่ต่อมาถูกทำลายตามนโยบายของรัฐบาลโทคุนาว่า ที่อนุญาตให้หนึ่งจังหวัด มีได้หนึ่งปราสาท และปัจจุบันปราสาทนี้ได้รับการบูรณะอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ขึ้นเขาไปชม เพราะ อยู่สูงเหลือเกิน แค่เดินสะพานครบ 5 โค้งข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งก็นับว่าเก่งกว่าใครๆ เพราะหลาย คนไปแค่โค้งเดียวแล้วกลับมานั่งคอยในรถ เพราะอากาศหนาวเย็น

จากนั้นไปเมืองเบบปุ เมืองแห่งน้ำพุร้อน พอเข้าเมืองจะเห็นควันสีขาวพวยพุ่งสู่ ท้องฟ้าเป็นระยะๆ คนญี่ปุ่นจะไม่เรียกว่า ควัน เพราะดูเหมือนเป็นมลพิษ ต้องพูดว่า ไอน้ำจาก บ่อน้ำพุร้อนที่มีมากมายในเมืองเบบปุ และมีออนเซ็นด้วย ได้ชมบ่อทะเลเดือด เป็นบ่อน้ำร้อน สีฟ้าอมเขียว ที่สวยที่สุดในเมืองนี้ บ่อนี้เกิดหลังการระเบิดของภูเขาไฟเมื่อพันปีก่อน ทีนี่ อากาศคงอุ่นเพราะมีบ่อน้ำร้อน ดอกซากุระสีชมพูสดจึงบานมากมาย นั่งรถต่อไปอีก 15 นาที ก็ได้ชมบ่อน้ำพุร้อนสีเลือด ที่เกิดจากแร่เหล็กทำให้เกิดสีสนิมเหล็กขึ้น

เวลาอาหารเย็นที่โรงแรม ทุกคนแต่งชุดยูกะตะที่โรงแรมจัดให้มารับประทานอาหาร นั่งบนเสื่อแบบญี่ปุ่น หลังอาหารเย็นได้สนทนาธรรมกันที่ห้องอาหารนี้ ท่านอาจารย์ได้เกื้อกูล คนใหม่ให้เข้าใจธรรมะตั้งแต่เริ่มต้น คนเก่าก็ได้ทบทวนและตอกย้ำให้เข้าใจยิ่งขึ้นด้วยว่า ธรรมะคือสิ่งที่มีจริง ที่กำลังปรากฏในขณะนี้ ท่านอาจารย์ถามว่า นี้ไหน ตอบไม่ได้ค่ะ ท่านอธิบายต่อว่านี้ คือ กำลังเห็น กำลังได้ยิน กำลังคิดนึก กำลังเป็นสุข เป็นทุกข์ แค่พูดว่าธรรมะคือ ขณะนี้นั้นเพียงพูดตาม ต้องลึกลงไปว่า นี้นั้นคืออะไร เข้าใจขึ้นค่ะ แต่ก็ยังไม่นี้อีกแล้ว คงต้องอีกหลายกัปว่าจะเข้าใจจริงๆ ไม่ท้อถอยค่ะ ทางนี้ถูกแล้ว แม้จะยาวไกล แต่ถ้าถูกทางต้อง ถึงที่หมายแน่

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ชาติหน้าก็ยังไม่ทราบว่าจะเกิดเป็นอะไร จะได้มีโอกาสได้พบพระธรรมไหม เมื่อชาตินี้ มีโอกาสได้ฟังพระธรรมแล้ว แม้ความเข้าใจยังไม่มาก ก็ยังฟังต่อไป เพราะฟังเท่าไหร่ก็ไม่พอ เหมือนที่ท่านอาจารย์เคยกล่าวย้ำบ่อยๆ ให้ระลึกค่ะ กราบอนุโมทนาในกุศลวิริยะของคุณแม่ ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคณะทุกๆ ท่าน ที่ได้มีโอกาสร่วมเดินทางไปพักผ่อน กับท่านอาจารย์สุจินต์ในคราวนี้ด้วยนะครับ ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่แดงที่กรุณานำเรื่องราวดีๆ ภาพสวยๆ ความรู้เกี่ยวกับการเดินทาง และเนื้อหาธรรมะที่สอดแทรกได้ดีเยี่ยมเลยนะครับ ชอบภาพนี้ที่ท่านอาจารย์สนทนาธรรมกับคณะมากๆ ครับ สงสัยจริงๆ ว่าชาติก่อนอาจจะเคยอยู่ที่ญี่ปุ่นกันมานะครับ ดีกลมกลืนจริงๆ ครับผม

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบขอบพระคุณและอนุโมทนาครับ.

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ