ทำไมไม่สนับสนุนการทำสมาธิ การทำสมาธิไม่ดีตรงไหน ทำไมคนอื่นๆ เขาก็สอนให้นั่งสมาธิกันทั้งนั้น ก็ ศีล สมาธิ ปัญญา ไม่ใช่หรือ

การศึกษาพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ควรศึกษาตามลำดับ คือ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ลำดับแรกควรศึกษาพระธรรมคำสอนให้เข้าใจก่อน เมื่อศึกษาเข้าใจ การรู้สภาพธรรมตามที่ทรงแสดงเรียกว่าการปฏิบัติ ผลของการปฏิบัติละกิเลสได้ตามลำดับขั้นเป็นปฏิเวธ ฉะนั้น เบื้องต้นเริ่มด้วยการทำสมาธิจึงเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง อีกอย่างหนึ่งสมาธิมี ๒ อย่าง คือ มิจฉาสมาธิ ๑ สัมมาสมาธิ ๑ ถ้าหากขาดความรู้ ความเข้าใจแต่ไปทำสมาธิอาจเป็นมิจฉาสมาธิได้ และตามนัยพระอภิธรรม สมาธิเกิดร่วมกับจิตทุกขณะ ไม่ควรกังวลเรื่องสมาธิ ควรศึกษาพระธรรมให้เข้าใจจะดีกว่า

ขอร่วมสนทนาด้วยคนนะคะ

ถ้ากล่าวโดยนัยของพระอภิธรรม ... สมาธิหมายถึง "เอกัคคตาเจตสิก" ซึ่งต้องเกิดกับจิตทุกดวงอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นจิตทุกดวงมีสมาธิค่ะ แต่สภาพของสมาธิจะปรากฏก็ต่อเมื่อจิตจดจ้องสิ่งหนึ่งสิ่งใดเป็นเวลานาน ซึ่งอาจจะเป็นมิจฉาหรือสัมมาสมาธิก็ได้ ขณะที่ฟังธรรม ขณะนั้นเป็นสัมมาสมาธิ แต่อกุศลก็ยังเกิดแทรกขึ้นได้ เช่นเกิดความสงสัย ไม่แน่ใจในคำสอน หรือคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ จิตในขณะนั้นไม่ได้มีพระธรรมที่กำลังฟังอยู่เป็นอารมณ์ จึงทำให้ต้องกลับมาฟังหรืออ่านอีกครั้ง เป็นเรื่องปกติธรรมดาค่ะ

ส่วนเรื่อง "ความสงบ" นะคะ ขณะใดที่จิตเป็นกุศลขณะนั้นสงบแน่นอนค่ะ ไม่ว่าจะทำสมาธิหรือไม่ทำสมาธิก็ตามค่ะ แต่เพราะความต้องการที่จะให้ความสงบตั้งมั่นอยู่เป็นเวลานานๆ จึงมีการทำสมาธิด้วยวิธีต่างๆ ผู้ที่มีปัญญาเท่านั้นจะรู้ว่าเพราะอะไรจึงสงบค่ะ

ขออนุโมทนา

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ