หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๑๒]

ร่วมใจกันละทิ้งสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

สิ่งที่ผิด เป็นประโยชน์ไหม? ไม่เป็น ตราบใดที่ยังไม่รู้ว่าผิด จะแก้ไหม เพราะยังคิดว่าถูก เพราะฉะนั้น ก่อนอื่นต้องรู้ด้วยตัวเองว่าอะไรผิด อะไรถูก จึงสามารถที่จะคิดที่จะแก้ได้ แต่แม้กระนั้น คิดที่จะแก้ไขไหม? ขณะนี้รู้ว่าประเทศไทยไม่ได้มีการเข้าใจธรรมอย่างถูกต้องเป็นส่วนใหญ่ถ้าไม่มีการศึกษาพระธรรมด้วยความเคารพในความจริงที่ลึกซึ้ง เข้าใจผิดเลย จึงมีการทำร้ายพระพุทธศาสนาและประเทศชาติ สำนักปฏิบัติได้ประโยชน์อะไร? เข้าใจอะไร?อะไรเป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า? เงินทองที่เสียไปเพราะการสร้างสำนักปฏิบัติมากมายมหาศาลแค่ไหน ซึ่งสามารถที่จะทำประโยชน์แก่ประเทศชาติได้มาก แต่เพราะไม่รู้ว่าผิด จึงไม่สามารถที่จะแก้ไขได้เพราะยังเข้าใจว่าถูก เพราะฉะนั้น ก่อนอื่นต้องเข้าใจให้ถูกต้องซึ่งเข้าใจเองไม่ได้เลย แต่จากการสนทนาธรรมซึ่งเป็นมงคลหนึ่งทำให้สามารถได้พิจารณาไตร่ตรองว่าอะไรถูก อะไรผิด ไม่มีใครเลย สิ่งที่ถูก ก็ไม่ใช่เรา สิ่งที่ผิด ก็ไม่ใช่เรา แต่มีจริงๆ เป็นอะไร? ก็เป็นธรรม เพราะฉะนั้น เราคุ้นเคยกับคำนี้ แต่เราไม่ได้เข้าใจอะไรเลยว่าธรรมจริงๆ คืออะไร? คือ เดี๋ยวนี้ ทุกอย่างที่มีจริงทั้งหมด (เป็นธรรม)

ความเห็นผิด มีจริง ความเห็นถูก มีจริง ปัญญาความเห็นถูกเท่านั้นที่จะรู้ว่าอะไรผิด และเมื่อผิดแล้วยังต้องอาศัยความมั่นคงว่าจะแก้ไขในสิ่งที่ผิด มิฉะนั้นแล้ว ก็ไม่มีการแก้ไข ฟังไปก็ผ่อนปรนไปตามคนอื่นที่เห็นผิดๆ ไม่ทำอะไรที่ถูกต้อง เพราะฉะนั้น จึงไม่นำมาซึ่งความเจริญรุ่งเรืองในประเทศชาติหรือว่าแม้แต่ตนเอง เพราะเหตุว่าตนเองก็เข้าใจผิด จึงไม่แก้ หรือตนเองเข้าใจว่าผิดแล้วยังไม่แก้อีก แล้วจะเป็นอย่างไร? เพราะฉะนั้น อยู่ที่ความมั่นคงว่าอะไรเป็นประโยชน์ที่แท้จริง คือ ความเข้าใจถูกต้องในความเป็นจริง

ความดี มีแน่นอน แต่อะไรดี อะไรชั่ว คิดเองไม่ได้เลย อาจจะเข้าใจว่ามีทรัพย์สินเงินทอง ดีแต่ว่า พรุ่งนี้ก็จากโลกนี้ไปแล้ว ได้อะไรจากการติดข้องในทรัพย์สินเงินทองซึ่งแสวงหา แต่ไม่รู้ตามความเป็นจริงเลยว่าความจริงที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้นั้นเป็นประโยชน์ยิ่งกว่าทรัพย์สินเงินทองใดๆ ทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น ต้องเป็นผู้ที่ตรง ผิดแล้วจะแก้ไหม นี่ก็คือความตรง แต่ถ้ารู้ว่าผิดแล้วไม่แก้ ตรงไหม? แล้วประเทศชาติจะเจริญได้อย่างไร

ก่อนอื่นต้องรู้ว่าความจริงคืออะไร ดีคือดี จริงไหม ชั่วคือชั่ว จริงไหม แค่นั้นยังไม่พอ ยังต้องรู้ต่อไปอีกว่า อะไรดีและอะไรชั่ว จึงสามารถที่จะรู้ได้ว่าขณะนั้นกำลังดีหรือขณะนั้นกำลังชั่ว และปัญญาที่มั่นคง ก็จะละสิ่งที่ไม่ดี แต่ถ้ายังคงหลงเหลือความไม่รู้และความไม่ดีอยู่แฝงอยู่ก็ละไม่ได้ เพราะฉะนั้น ต้องอาศัยคนจริง ทำจริง เข้าใจจริง ถูกต้องจริงๆ จึงจะช่วยกันได้ที่จะแก้ไข ร่วมมือร่วมใจกันละทิ้งสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ