[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

และ อรรถกถา

อนุโลมติกทุกปัฏฐาน

กุสลติกจิตตสัมปยุตตาทิอัฏฐทุกะ

(๑. กุสลติกะ ๕๘ - ๖๕ จิตตสัมปยุตตาทิอัฏฐทุกะ)

จิตตสัมปยุตตบทปฏิจจวาระ 704/981

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 981

กุสลติกจิตตสัมปยุตตาทิอัฏฐทุกะ

(๑. กุสลติกะ ๕๘ - ๖๕ จิตตสัมปยุตตาทิอัฏฐทุกะ)

จิตตสัมปยุตตบทปฏิจาจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๗๐๔] ๑. ฯลฯ อาศัยจิตตสัมปยุตตธรรมที่เป็นกุศล ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยจิตตสังสัฏฐธรรมที่เป็นกุศล ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยจิตตสมุฏฐานธรรมที่เป็นกุศล ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยจิตตสหภูธรรมที่เป็นกุศล ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยจิตตานุปริวัตติธรรมที่เป็นกุศล ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานธรรมที่เป็นกุศล ฯลฯ

๑. จิตตสังสัฏฐสมุฏฐานานุปริวัตติธรรมที่เป็นกุศล อาศัยจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานานุปริวัตติธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะ เหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๗๐๕] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี ปัญหาวาระก็ดี พึงให้ พิสดารอย่างนี้.

กุสลติกจิตตสังสัฏฐสมุฏฐานานุปริวัตติทุกะ จบ