[เล่มที่ 10] พระวินัยปิฎก ปริวาร เล่ม ๘ หน้าที่ ๓๒๖

ย่อหัวข้อสมุฏฐาน

[๘๒๖] สังขารทั้งปวงที่ปัจจัยปรุงแต่ง ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา บัญญัติ และพระนิพพาน ท่านวินิจฉัยว่า เป็นอนัตตา เมื่อดวงจันทร์ คือพระพุทธเจ้ายังไม่เกิดขึ้น เมื่อดวงอาทิตย์ คือพระพุทธเจ้ายังไม่อุทัยขึ้นมา เพียงแต่ชื่อของ สกาพธรรมเหล่านั้น ก็ยังไม่มีใครรู้จัก พระมหาวีรเจ้าทั้งหลายเป็นผู้มีพระจักษุ ทรงทำทุกรกิริยามีอย่างต่างๆ ทรงบำเพ็ญบารมีแล้วเสด็จอุบัติในโลกเป็นไปกับพรหมโลก พระองค์ทรงแสดงพระสัทธรรมอันดับเสียซึ่งทุกข์ นำมาซึ่งความสุข พระอังคีรสศากยมุนีผู้อนุเคราะห์แก่ประชาทุกถ้วนหน้า อุดมกว่าสรรพสัตว์ ดุจราชสีห์ ทรงแสดงพระไตรปิฎก คือ พระวินัย ๑ พระสุตตันตะ ๑ พระอภิธรรม ๑ ซึ่งมีคุณมากอย่างนี้ พระสัทธรรมจะเป็นไปได้ ฯลฯ

คาถาว่า อนตฺตา อิติ นิจฺฉยา มีความว่า บัญญัติและนิพพาน ท่านวินิจฉัยว่า เป็นอนัตตา

สาธุ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น