ร่างกายของเราไม่ใช่ของเรา (อยู่ในพระไตรปิฎกหน้าใดคะ) แล้วเรามีอะไรบ้างที่เป็นของเราคะ?
ขอบพระคุณมากค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
[เล่มที่ 29] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่ม ๔ ภาค ๒ - หน้าที่ ๑๔๖
ร่างกายนี้ ซึ่งประกอบด้วยมหาภูตรูป ๔ มีมารดาบิดาเป็นแดนเกิด เจริญขึ้นด้วยข้าวสุกและขนมสด มีความไม่เที่ยง ต้องลูบไล้ นวดเฟ้น มีการแตกทำลายและกระจัดกระจายเป็นธรรมดา
ประโยชน์อยู่ที่ความเข้าใจถูกเห็นถูก เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว มีแต่ธรรมเท่านั้นที่เกิดขึ้นเป็นไป ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของของเรา เพราะชีวิตตั้งแต่เกิดจนตาย ก็คือความเกิดขึ้นเป็นไปของธรรมเท่านั้น เกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน หาความเป็นสัตว์ เป็นบุคคล เป็นตัวตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของของเราด้วย เมื่อเป็นธรรมแต่ละหนึ่งๆ แล้ว จะเป็นเรา หรือ ของของเราได้อย่างไร เพราะเป็นแต่เพียงธรรมแต่ละหนึ่งเท่านั้น ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ
อนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ
กราบอนุโมทนาค่ะ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด
จริงๆ แล้วไม่มีอะไรเลยที่เป็นของเราสักอย่าง เช่น ผมที่ตัดทิ้งไปแล้วก็ไม่ใช่ของเรา แต่ความไม่รู้ก็ยึดถือว่า ผมของเรา ฟันของเรา ร่างกายของเรา ต้องอบรมปัญญาไม่ขาดการฟังธรรมะจนกว่าปัญญาจะรู้ว่าทุกอย่างเป็นธรรมะเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปแล้วก็ไม่ใช่เราค่ะ
ขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์
พระไตรปิฎก
ฟังธรรม
วีดีโอ
ซีดี
หนังสือ
กระดานสนทนา