ความหมายของ “... การถือภาระ เป็นเหตุนำมาซึ่งความทุกข์ในโลก ...”

“ขันธ์ ๕ ชื่อว่า ภาระ และ ผู้แบกภาระ คือ บุคคล การถือภาระ เป็นเหตุนำมาซึ่ง ความทุกข์ในโลก การวางภาระเสียได้ก็เป็นสุข ...” (สังยุตนิกาย ขันธวารวรรค ภารสูตร)

ความหมายของ “ขันธ์ ๕ ชื่อว่า ภาระ”

เห็นแล้ว ลำบาก หรือไม่ ถ้าไม่เคยเห็นเลย จะพอใจสิ่งที่เห็นได้หรือไม่ แล้วพอใจดีหรือไม่ เพราะฉะนั้น ไม่เห็นเลย ก็ดีกว่า เพราะเมื่อเห็นแล้ว เป็นเหตุให้อกุศลเกิดหลังจากที่เห็นแล้ว เช่น ติดข้องบ้าง ชังบ้าง

เกิดมาทุกคนก็มีภาระ ภาระอยู่ที่ขันธ์ ถ้าไม่มีขันธ์ ก็ไม่มีภาระ เช่น ความรู้สึกทุกข์เกิดจากหลายอย่าง ร้อนมากก็ไม่ชอบ หนาวมากก็ไม่ชอบ ซึ่งก็ต้องมีภาระ ที่จะหาสิ่งที่ชอบ และไม่ให้เกิดสิ่งที่ไม่ชอบ ซึ่งก็เป็นภาระใหญ่ตลอดชีวิต ตราบที่ยังมีขันธ์แล้วไม่รู้ตามความเป็นจริง เห็นแล้วยังชอบอยู่ เพราะฉะนั้น ภาระที่แท้จริง ก็คือความติดข้อง ซึ่งถ้าสามารถละคลาย บรรเทาเบาบาง กระทั่งดับความติดข้องได้ ก็ไม่มีภาระต่อไป เพราะไม่มีขันธ์ ๕ เกิดอีก

อ่านข้อความเตือนสติ ทั้งหมดจากปฐมสุข สูตร..ข้อความเตือนสติเรื่องปฐมสุขสูตร

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ครับเห็นด้วยครับ เป็นสิ่งที่แต่ละท่านสะสมมาจริงๆ ตามเหตุปัจจัยที่ทำเอาไว้แล้ว ขณะเห็นแล้วก็เกิดความยินดีพอใจหรือไม่ชอบใจ แล้วก็หลงยึดถือว่าเป็นเราที่ชอบหรือไม่ชอบ ต้องมัวเวียนวนอยู่อย่างนี้ไม่รู้จักจบสิ้น ความรุ้มหลงนี้ไม่น่าเสพคุ้นเลยนะครับ แต่สำคัญที่ความหลงเกิดแล้วไม่รู้ตัวนี่ซิ จึงทำให้ติดข้องมาตลอด จนกว่าจะเกิดความเบือหน่ายแหละครับ ทำไงได้ก็ยังไม่เห็นโทษของสิ่งที่หลงติดนั้นเลยสักที ก็ต้องสะสมกันต่อไปครับ แต่อย่างไรก็ขอร่วมอนุโมทนาด้วยครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขออนุโมทนาในกุศลจิตวิริยะของคุณวิทวัตกับทีมงานและทุกๆ ท่านครับ...