บุคคลพึงรีบขวนขวายในความดี พึงห้ามจิต เสียจากบาป เพราะว่าเมื่อบุคคล

ทำความดีช้าอยู ใจจะยินดีในบาป.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์เหล่าใดประพฤติสุจริต ด้วยกายด้วยวาจา ด้วยใจ ในเวลาเช้า เวลาเช้านั้น ก็เป็นเวลาดีของสัตว์เหล่านั้น

เพราะได้ยินบ่อยว่าคนใจบุญเขาจะใสบาตรทุกวันพระ ก็เลยติดกันมาเรื่อย ถือว่าการใส่บาตรวันพระเป็นสิ่งที่ดี (ที่จริงควรจะดีทุกวัน) ก็เลยทำกับเขามั่ง ที่เห็นมา (ผมเดินตามพระบิณฑบาตร) พระก็บิณฑบาตรผ่านหน้าบ้านทุกวัน รู้ก็รู้ว่าพระต้องฉันอาหารทุกวัน แต่ไม่ใส่หรอกจะใส่วันพระ ถ้าจะใส่แบบ 7 วันใส่ที ควรจะใส่วันธรรมดามากกว่า เพราะจะเป็นการเฉลี่ยอาหารให้เท่าๆ กันในแต่ละวัน ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้วันพระจะใส่กันมาก วันธรรมดาจะน้อย เพราะมีคนติดวันพระเยอะ ในหลายๆ เรื่อง ชาวพุทธที่ไม่ศึกษา ก็จะทำให้ปฏิบัติกิจทางศาสนาคลาดเคลื่อนจากพระไตปิฏกไปเรื่อยๆ เห็นเขาทำก็ทำมั่ง ไม่รู้เหตุผล ไม่รู้ความหมาย ไม่รู้ที่ถูกที่ควรคืออย่างไร รู้แล้วหลงลืมก็ยังดีกว่าไม่รู้เลย ลืมยังนึกได้ ทำใหม่ให้ถูกได้ แต่..ทำแบบผิดบ้างก็ยังดีกว่าไม่ทำเลย (พระบิณฑบาตรผ่านหน้าบ้านทุกวันเป็นปี ไม่เคยใสบาตรเลย แต่บอกว่าเป็นชาวพุทธ)

ยุคนี้ ดูอะไรก็ง่ายไปหมด ขอให้มีเงินก็พอ เช่นการใส่บาตร จะซื้ออาหารใส่บาตรกันเป็นส่วนใหญ่ (ง่าย สะดวก ประหยัด) แต่ บ่อยครั้งที่พระฉันอาหารแล้ว ก็เกิดอาพาธเพราะอาหารที่รับบิณฑบาตรมา จึงไม่ทราบว่า จะได้บุญหรือได้บาป

ถ้าเราไม่เจริญกุศล...เราก็กำลังสะสมอกุศลอยู่ค่ะ

ทำความดีได้ทุกวัน ทุกเวลา ไม่จำกัดค่ะ เพราะเวลาที่กุศลจิตเกิดมีค่ามากกว่าเงินทองที่หามาได้ค่ะ กุศลมี 10 อย่าง โดยเฉพาะการฟังธรรม การศึกษาธรรม เป็นกุศลที่สงบจาก โลภะ โทสะ โมหะ ชั่วขณะ เป็นกุศลที่สูงกว่าการให้ทาน สูงกว่าการรักษาศีลค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ